विशाल
वक्षस्थलमा छचल्किँदा ।
बनेर राम्रो सपना जलैजल ॥ हवा तथा स्वर्ग प्रकाशमा चल । कुँदिन्छ छल्छल् जल छालले छुँदा ॥ सफेद मोती लिइ स्पर्श कोमल । सिपीहरूमा ध्वनि मात्रको बल ॥ पसेर रेखा दिन जान्छ मञ्जुल ।
हुरी वहाँ बन्दछ खालि कोमल ॥
बन्दो छ दाना खँदिलो जहाँ तल ।
उग्रीरहेछन् जल भयाउ चल्मल ॥ विचित्र छन् जन्तु जहाँ सुशीतल । ती पीडका ॥ क
पानी भरेका मृदु
लिएर सौन्दर्यको
सफा सफा ॥
कोमल ।
मृदु बैंसका फल ॥ वन्यमा तल । १५)
जहाँ छ फुल्दी नलिनी लिई दल ।
सलक्क बान्कीसित छाल कोमल ॥ देखाउँदै मोहन सृष्टि मञ्जुल । त्यो ठाउँ हो नाक निधारको तल ॥
जहाँ शाशीको छवि
१६)
सेतो उज्यालो
टाकुरा ।
शरद् सफा ॥
ती भाल हुन् कोमल, कर्ण-कन्दरा ।
ती केश हुन् कृष्णलता हमा [भरा ॥ गला त्यही हो जुन छन् त्यहाँ (१७)
श्रीकृष्णले सुन्दर बैंस चालको । हेस्डै भनी चारु खुलस्त माधुरी ॥
लुकेर 04:24
भाँगमा ।
देखिनेछन् मृदु गोपिनीहरू ॥
११५
