This page has not been proofread
"उपलले पलले थलमा यही ।
मृत बनी तँ बनी रज झर्दथिस् ॥
मन भरी नभरी करुणा रहोस्।
ल अब आबरु आ बरु आबरु॥”
(५७)
विनयले नयले नधपाइने ।
उभयले भयले नहटाइने ॥
मधुर आशयले शयले पनि ।
पर धपाउन पाउन मुस्किल ॥
(५८)
पर सरी, रस रीस र रागकी ।
प॒वनकी वनकी कुसुमाङ्गिनी ॥
शारमदार-मुहार गुलाब छन् ।
ललित लोलित दोलित भाव छन् ॥
(५८)
प्रकृत छन् कृतझड््कृत कान ती ।
सरसता
गरि
रस
ताल
(५९)
र ढङ्गकी
गुहार मुहार निहारदी ।
पवनमा सुकुमार प्रहार
कुसुमरूप जुहार शिकार ती।
मधुपकी, घपकीकन लाल
अब बनिन् वनमा रति कामकी ।
॥
दी॥
भै॥
(६०)
अघि सरी बिचरीकन भन्दछिन्।
सहचरी अलि चन्चललोचनी ॥
नृपतिमा
पतिमान
गरीकन।
यश दिशा दश बीच छरीकन ॥
“स्ववश शत्रु गरी महिमा लिने ।
अलि धपाउनु पाउन ! लौ भन॥
किन कि छौ कनकाञ्चलिनी तिमी ।
अरुणता दिनकी सुरमोहिनी॥”
(६१)
१२
