Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/223

बोल्याँ केहि झुटो भन्या हजुरमा बोल्यो झुटो बात् भनी ।
निष्फल् आज गरुन् प्रभू जति थियो मेरो तपस्या पनी ॥
सून्या वाल्मिकिको शपथ् र रघुनाथ्ज्यूका हुकुम् यो भयो ।
मेरा संशय छैन कत्ति मनमा साँचो शपथ् हुन्छ यो ॥१८६॥

लङ्कामा पनि एक् निया अघि दिंदा जीतिन् र सीता लियाँ ।
ऐल्हे पो अपवाद् गर्या र जनले सो मेट्न छाडी दियाँ ॥
अर्काले अपवाद् गर्यो भनि उसै साँचै सिता त्याग् गर्याँ ।
तस्तै भो त पनी रिसानि न हवस् यस्मा क्षमापन् गर्या ॥१८७॥

मेरै पुत्र त हुन् दुवै इ कुशलव् जम्ल्याह पैदा भया ।
सीताजी पनि शुद्ध छन् सब बुझ्याँ सन्देह मेरा गया ॥
हूकुम् यो रघुनाथको हुन गयो हूकुम् भयो ता पनी ।
सीताजी ते तयार् भइन् तब बखत् पस्छू म नीया भनी ॥१८८॥

ब्रह्मादीहरु लोकपाल्हरु सबै आया सिता छन् जहाँ ।
ब्रह्मादीहरुका अगाडि ति सिता क्यै बोल्न लागिन् तहाँ ॥
जस्तो भक्ति छ रामका चरणमा मेरा उ जानी लिउन् ।
साँची छू त मलाइ जान अहिले बाटो भुमीले दिउन् ॥१८९॥

यस्ता वाणि सिताजिको पृथिविले सूनी अकीथिन् जसै ।
बेस् सिंहासन एक् तयार् गरि सिताजीलाइ राखिन् तसै ॥
त्यै सिंहासनमा बसी जननिले औदास्य मन्मा लिइन् ।
सीताजी कन जानलाइ बढिया बाटो भुमीले दिइन् ॥१९०॥

यस् रित्ले जननी सिता जब गइन् खुप् मोह लोक्मा पर्या ।
इन्द्रादीहरुले त खुप् खुसि हुँदै बेस् पुष्पवृष्टी गर्या ॥
सीताको तहिं शोक् गर्या प्रभुजिले संसारी जस्ता भई ।
ब्रह्मादीहरुले बुझाउनु भयो साम्ने अगाडी गई ॥१९१॥