Page:Bhanubhaktako ramayan.pdf/204

तेही वीर्य त एक् कुमार् हुन गयो बाल्मा गिर्याको पनी ।
बालै देखि भयो भनी कन रह्यो नाम् बालि विर् भो भनी ॥
माला काञ्चनिपुत्र जानि बढिया एक् इन्द्रजीले दिया ।
बाबूको करुणा बुझेर खुसि भै त्यो बालि विर्ले लिया ॥७२॥

तेस् बिच्मा तहिं सूर्य्य आयर नजर् लाया तसै स्त्री महाँ ।
सूर्य्यैका पनि वीर्य्यपात् हुन गयो ग्रीवा विषे पो तहाँ ॥
तेही बिज् पनि बेस् कुमार् जब बन्यो ग्रीवा विषे एक् जसै ।
ग्रीवा देखि भयो भनेर तिनको सुग्रीव नाम् भो तसै ॥७३॥

सूर्य्यैले पनि पुत्रलाइ बलवान् साहाय दिन्छू भनी ।
विर् मध्ये बलवान् थिया र हनुमान्ज्यूलाइ दीया पनी ॥
सुग्रिव्का सँगमा रह्या ति हनुमान् श्रीसूर्य्य धाम्मा गया ।
बाली सुग्रिव दूइ पुत्र सहजै ती वानरीका भया ॥७४॥

बाली सुग्रिव दूइ पुत्र सँगमा ली सुत्न खातिर् गइन् ।
प्रातःकाल विषे त फेरि अघि झैं ती स्त्री पुरूषै भइन् ॥
स्त्रीरुप् भै कन बाली सुग्रिव दुवै जन्म्या इ पूरुष् भया ।
ब्रह्मालाइ गरूँ प्रणाम् भनि दुवै छोरा सँगै ली गया ॥७५॥

ब्रह्मालाइ खबर् भयो र खुसि मन् तिन्को गराया पनी ।
किष्किन्धापुरि दीन मन्सुब भयो आश्रित् अनाथ् हो भनी ॥
थीयो एक् तहिं देवदूत बलवान् हाजिर् र मर्जी पनी ।
ब्रह्माको हुन गो लगेर गरि दे यस्लाइ राजा भनी ॥७६॥

किष्किन्धापुरिमा लगी तिलक दे खुप् राज्य सोख्मा परोस् ।
सात् द्विप्मा जति वानरादिहरु छन् तिन्मा हुकुम् यो गरोस् ॥
इश् नारायण भारि हर्न भुमिको राम्चन्द्र हूनन् जसै ।
तीनैलाइ सहाय दीन कन ता तत्पर् हवस् यो तसै ॥७७॥