This page has not been proofread
अथ
ग्रीष्म-विचार
१
लेखी देखेबुझेसम्म वसन्तमहिमा सब ।
कविको लेखनी दौड्यो ग्रीष्मवर्णनमा अब ॥
२
राम्रो वनबगैंचाको वासन्ती कान्ति मन्द भो ।
मानू स्वर्गीय गङ्गाको मधुर स्रोत बन्द भो ॥
पुगे शनैः३शनैः सूर्य मध्य आकाशमा अब ।
देखायेर पराकाष्ठा उत्थानक्रमको सब ॥
४
प्रतापीको प्रतापाऽग्निशिखा जस्ता कडा दिन ।
दबाई जगतैलाई अब थाले खडा हुन ॥
५
शकेसम्म करद्वारा पृथ्वीको रस खींचन ।
अविवेकी विजेता झैं सूर्य लागीरहेछन ॥
६
धपक्क भै बलेका छन् घामले दिन बेसरी ।
दीपकाऽऽभ्यासमा व्यग्र विद्वान्का इन्द्रियैसरी ॥
७
रश्मिका रूपमा ताता वर्षायेर तिखा सिया ।
सूर्यले गर्न आँटे कि विश्वगोल छियाछिया ?
