Page:Mhendu.pdf/15

तृतीय

(प्रकृतिमा म्हेन्दु)

[१]
यात्री बनेँ गोसाईंथान
सारा सुनेँ निर्झर गान ।
सात झर्नाको वीणा रुनझुन
चाँदी रङ्गमा झर्दा जुनजुन ॥

[२]
यस्तो मीठो गाना मैले
दिनमा पहिले सुनिनँ कहिले !
सारा झरझर गह्वर गुञ्जन
कुँज्छन्‌ कूजन पन्छी रुन्छन्‌ !
नाला-बाला बेल्छन्‌ गुनगुन
झल्की झर्छन्‌ जूनका कनकन
बोल्दा संसार लिन्छन्‌ स्पन्दन
झर्छन्‌ सारा सुरका नन्दन
मधुर देशका अधखुल झनझन ।
सकल मिलीकन स्वरमा रुन्छन्‌
भर्दै दिलमा अविदित रुन्झुन

[३]
"पर पर बन्ने भाग्य छ मेरो
हेर्दछु जलले गिरि, वन घेरो !
अरूले रोक्छन्‌ दिल यो मेरो"
भन्दै मानो रुन्छिन्‌ 'हेन्द'
रुन्छिन्‌, रुन्छिन्‌
सब स्वर हुन्छिन्‌
जङ्गल भरभर
पर्वत भरभर
जलस्वर, स्वर जल
झार्छिन्‌ धुन्छिन्‌ ।
सारा प्यारा दिल दिल दिल !

[४]
बरबर हुन्छिन्‌ बरबर हुन्छिन्‌
मानो वर्षा बादल बन्छिन्‌ ।
स्मृतिमा बिजुली झिलझिल झिल
मानो भन्छिन्‌ गुम्बु गुम्बु !
सागर मेरो दिलको अंबु !
ढाकी सारा पर्वत पाखा
झर्दछ बन्दै जल जल जल
यो हो मेरो संकेत भाषा

[५]
यो हो मेरो आँसु आशा
ध्वनिले बुझ्ने मासा मासा
झल्कोस्‌ दिलमा झल झल झल !
भेट्ने आशा पाई निराशा
रोइरहेकी पल पल पल !

[६]
के भन्छिन्‌ ती छैन नि थाहा ।
भन्दछ "गुञ्जु" दिलको राहा
पन्छी बोली बोल्न खोज्छे
झाङ्झुप्पामा चुलबुल चाहा !

[७]
झल्कन्छन्‌ के के मनमा झल्का
स्वर्ग र पृथ्वी झिल्का मिल्का ।