Page:Champa.pdf/39: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
छलछाम | छलछाम लुकाउनको कोसिसले गरेको अप्राकृतता स्वामीजीको | ||
सामुन्ने छाइरहेको थियो । | सामुन्ने छाइरहेको थियो । | ||
चम्पा बिलकुल | चम्पा बिलकुल लाटीजस्ती भएर, खसक्क परेर, पतिदेवको अगाडि | ||
जमिनमा आँखा झुकाएर | जमिनमा आँखा झुकाएर खडारहिन् । | ||
उनको मनको मुटुले समालोचना गरिरहेको थियो जस्तो | उनको मनको मुटुले समालोचना गरिरहेको थियो जस्तो | ||
रोबर्ट मन्टगोमेरीको समालोचनालार्ड मेकालेले गरेका छन् । | |||
तर उनी बाहिरबाट खुसुक्क परेर परिस्थितिको श्रेष्ठतालाई मान्य सम्झी | तर उनी बाहिरबाट खुसुक्क परेर परिस्थितिको श्रेष्ठतालाई मान्य सम्झी | ||
उद्योगमा खडा रहेकी थिइन् । स्वामीजीले | उद्योगमा खडा रहेकी थिइन् । स्वामीजीले पोशाक राखे । उनको | ||
हातबाट | हातबाट एक–एक पोशाकका थान उनले पक्रँदै उचित ठाउँ मेचमा, | ||
खुट्टीमा तन्दुरुस्त राखिदिइन् । तब आफ्नो बढ्ता काम या सेवाको | |||
आवश्यकीयता होवैन होला भनेजस्तो प्रश्नात्मक ढाँचाले द्वारको | आवश्यकीयता होवैन होला भनेजस्तो प्रश्नात्मक ढाँचाले द्वारको | ||
पलेंटातर्फ अधराजी पयर चालेजस्तो देखिइन् । | |||
जान लागेको देखेर रामकान्तले भने, "चम्पा ! किन ? कहाँ | जान लागेको देखेर रामकान्तले भने, "चम्पा ! किन ? कहाँ | ||
जान लाग्या ? बस न एकछिन । मसँग रिसाएर | जान लाग्या" ? बस न एकछिन । मसँग रिसाएर हो कि ? किन आज केही | ||
पनि नबोलेकी | पनि नबोलेकी ?" | ||
चम्पाले फर्केर मसिनो स्वरले भनिन् | चम्पाले फर्केर मसिनो स्वरले भनिन्, "नदोल्दा त यस्तो छ | ||
आर्कालाई । म जाऊँ क्यार !" | |||
रामकान्तले | रामकान्तले आफ्नी पत्नीको सौन्दर्य र शीलको मनमन प्रशस्त | ||
कदर गरिरहेका | कदर गरिरहेका थिए— "निर्दोष, यति सुन्दरी, यति बेकसूरवाला छिन् | ||
त | त ! ठकुरीकी छोरी भन्नु मात्र हो, मेरो आदर्श च्यान्टा भए पनि यिनी | ||
कमसेकम उच्च सौन्दर्य हुन सक्ने मूर्ति छिन् । मेरो आदर्शमा | |||
मेरै | मेरै च्यान्टापनाको प्रभाव अङ्कित छ । यो उनको भुल होइन । तर | ||
टिबी हो पाहुना । टिबी ! तँ मेरो सर्वस्व खान आएर करबल | |||
आतिथ्यको उपदेश दिइरहिछस् । अब त मैले | आतिथ्यको उपदेश दिइरहिछस् । अब त मैले तेरो उपर विजय | ||
प्राप्त | प्राप्त गरें । तँ अब मलाई मार्न सक्तैनस् ।" | ||
उनका तरङ्गका मूक क्षणमा चम्पादेवीले खुब तिखो नजर | |||
लगाइन् । उनले अपलक अभ्यस्त आँखाले पुरुषको चेहरा जाँचेर | लगाइन् । उनले अपलक अभ्यस्त आँखाले पुरुषको चेहरा जाँचेर | ||
मुखरेखाले अन्तर्भाव खुब पढ्न खोजिन् । उनले सम्झिन्— "यी | |||
पुरुष चिन्तनशील छन् आज | पुरुष चिन्तनशील छन् आज सायद आफ्नो बिमारीको विषयमा सायद उनलाई | ||
आमा | आमा चिढ्याउनदेखि डर लागिरहेछ । सायद उनी मलाई यहाँ राखेर | ||
Revision as of 09:45, 20 June 2025
छलछाम लुकाउनको कोसिसले गरेको अप्राकृतता स्वामीजीको सामुन्ने छाइरहेको थियो ।
चम्पा बिलकुल लाटीजस्ती भएर, खसक्क परेर, पतिदेवको अगाडि जमिनमा आँखा झुकाएर खडारहिन् ।
उनको मनको मुटुले समालोचना गरिरहेको थियो जस्तो रोबर्ट मन्टगोमेरीको समालोचनालार्ड मेकालेले गरेका छन् । तर उनी बाहिरबाट खुसुक्क परेर परिस्थितिको श्रेष्ठतालाई मान्य सम्झी उद्योगमा खडा रहेकी थिइन् । स्वामीजीले पोशाक राखे । उनको हातबाट एक–एक पोशाकका थान उनले पक्रँदै उचित ठाउँ मेचमा, खुट्टीमा तन्दुरुस्त राखिदिइन् । तब आफ्नो बढ्ता काम या सेवाको आवश्यकीयता होवैन होला भनेजस्तो प्रश्नात्मक ढाँचाले द्वारको पलेंटातर्फ अधराजी पयर चालेजस्तो देखिइन् ।
जान लागेको देखेर रामकान्तले भने, "चम्पा ! किन ? कहाँ जान लाग्या" ? बस न एकछिन । मसँग रिसाएर हो कि ? किन आज केही पनि नबोलेकी ?"
चम्पाले फर्केर मसिनो स्वरले भनिन्, "नदोल्दा त यस्तो छ आर्कालाई । म जाऊँ क्यार !"
रामकान्तले आफ्नी पत्नीको सौन्दर्य र शीलको मनमन प्रशस्त कदर गरिरहेका थिए— "निर्दोष, यति सुन्दरी, यति बेकसूरवाला छिन् त ! ठकुरीकी छोरी भन्नु मात्र हो, मेरो आदर्श च्यान्टा भए पनि यिनी कमसेकम उच्च सौन्दर्य हुन सक्ने मूर्ति छिन् । मेरो आदर्शमा मेरै च्यान्टापनाको प्रभाव अङ्कित छ । यो उनको भुल होइन । तर टिबी हो पाहुना । टिबी ! तँ मेरो सर्वस्व खान आएर करबल आतिथ्यको उपदेश दिइरहिछस् । अब त मैले तेरो उपर विजय प्राप्त गरें । तँ अब मलाई मार्न सक्तैनस् ।"
उनका तरङ्गका मूक क्षणमा चम्पादेवीले खुब तिखो नजर लगाइन् । उनले अपलक अभ्यस्त आँखाले पुरुषको चेहरा जाँचेर मुखरेखाले अन्तर्भाव खुब पढ्न खोजिन् । उनले सम्झिन्— "यी पुरुष चिन्तनशील छन् आज सायद आफ्नो बिमारीको विषयमा सायद उनलाई आमा चिढ्याउनदेखि डर लागिरहेछ । सायद उनी मलाई यहाँ राखेर