Jump to content

Page:Shakuntala.pdf/360: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
No edit summary
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 2: Line 2:
<poem>
<poem>
बिहानी चराका पखेटा उज्याला ।
बिहानी चराका पखेटा उज्याला ।
कनै स्वर्गको गुह्य चोर भनेर ॥
::कनै स्वर्गको गुह्य चोर भनेर ॥
लिई शीतथोपा उडेका नजीक ।
लिई शीतथोपा उडेका नजीक ।
बनी भान दिन्थे पुकारा गरेर ॥
::बनी भान दिन्थे पुकारा गरेर ॥
{{pcn|(२२६)}}
{{pcn|(२२६)}}


त्यही हो भनी सम्भिँदा हेमकूट ।
त्यही हो भनी सम्भिँदा हेमकूट ।
जहाँ सूर्यको कान्ति बल्थ्यो सुवर्ण ॥
::जहाँ सूर्यको कान्ति बल्थ्यो सुवर्ण ॥
अनेकों अरू भृङ्गको बीच साथी ।
अनेकों अरू भृङ्गको बीच साथी ।
सुनौला च्ुचू्राहरू बीच माथि ॥
::सुनौला च्ुचू्राहरू बीच माथि ॥
{{pcn|(२२७)}}
{{pcn|(२२७)}}


त्यही ओर्लिने आशयी भै विमान ।
त्यही ओर्लिने आशयी भै विमान ।
चल्यो त्यो दिशामा हवा शुद्ध खान ॥
::चल्यो त्यो दिशामा हवा शुद्ध खान ॥
जहाँ नीरका शिल्पकारीसमान ।
जहाँ नीरका शिल्पकारीसमान ।
धिए हौल च्डा सुनौला बिहान ॥
::धिए हौल च्डा सुनौला बिहान ॥
{{pcn|(२२८)}}
{{pcn|(२२८)}}


कुटी एक आनन्दको चारु देखे ।
कुटी एक आनन्दको चारु देखे ।
पराले छ छाना झरी रङ्गिएको ॥
::पराले छ छाना झरी रङ्गिएको ॥
दुवै भ्यालवाला जहाँ देवदारु ।
दुवै भ्यालवाला जहाँ देवदारु ।
सियाका बनी चारु टुप्पा रहन्छन्‌ ॥
::सियाका बनी चारु टुप्पा रहन्छन्‌ ॥
{{pcn|(२२९)}}
{{pcn|(२२९)}}


सफा मर्मरे ठाउँमा स्निग्ध भूमि ।
सफा मर्मरे ठाउँमा स्निग्ध भूमि ।
छ सम्म्याइएकी लगाएर बोट ॥
::छ सम्म्याइएकी लगाएर बोट ॥
जहाँ फुल्ख झुप्पा बनी रम्य रङ्ग ।
जहाँ फुल्ख झुप्पा बनी रम्य रङ्ग ।
सफा पारिलो नेत्रले चुम्बिएर ॥
::सफा पारिलो नेत्रले चुम्बिएर ॥
{{pcn|(२३०)}}
{{pcn|(२३०)}}


हरा कोखमा नाष्पजाली उठेको ।
हरा कोखमा नाष्पजाली उठेको ।
पछचौराहरू लर्किए झै झरेर ॥
::पछचौराहरू लर्किए झै झरेर ॥
पहाडी प्रसूनादि श््‌ब्वारवाली ।
पहाडी प्रसूनादि श््‌ब्वारवाली ।
छ त्यो शौल शोभा बढी चारु हेर ॥
::छ त्यो शौल शोभा बढी चारु हेर ॥
{{pcn|(२३१)}}
{{pcn|(२३१)}}
</poem>
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude>

Revision as of 12:06, 26 May 2025

This page has not been proofread

बिहानी चराका पखेटा उज्याला ।
कनै स्वर्गको गुह्य चोर भनेर ॥
लिई शीतथोपा उडेका नजीक ।
बनी भान दिन्थे पुकारा गरेर ॥
(२२६)

त्यही हो भनी सम्भिँदा हेमकूट ।
जहाँ सूर्यको कान्ति बल्थ्यो सुवर्ण ॥
अनेकों अरू भृङ्गको बीच साथी ।
सुनौला च्ुचू्राहरू बीच माथि ॥
(२२७)

त्यही ओर्लिने आशयी भै विमान ।
चल्यो त्यो दिशामा हवा शुद्ध खान ॥
जहाँ नीरका शिल्पकारीसमान ।
धिए हौल च्डा सुनौला बिहान ॥
(२२८)

कुटी एक आनन्दको चारु देखे ।
पराले छ छाना झरी रङ्गिएको ॥
दुवै भ्यालवाला जहाँ देवदारु ।
सियाका बनी चारु टुप्पा रहन्छन्‌ ॥
(२२९)

सफा मर्मरे ठाउँमा स्निग्ध भूमि ।
छ सम्म्याइएकी लगाएर बोट ॥
जहाँ फुल्ख झुप्पा बनी रम्य रङ्ग ।
सफा पारिलो नेत्रले चुम्बिएर ॥
(२३०)

हरा कोखमा नाष्पजाली उठेको ।
पछचौराहरू लर्किए झै झरेर ॥
पहाडी प्रसूनादि श््‌ब्वारवाली ।
छ त्यो शौल शोभा बढी चारु हेर ॥
(२३१)