Page:Tarun tapasi.pdf/86: Difference between revisions
Appearance
→Not proofread: Created page with "{{c|{{larger|'''त्रयोदश विश्राम'''}}}} {{start center block}} <poem> {{pcn|१}} पिउँदै रसिलो सुधा सरी ::मुनिको भावुक भावमाधुरी। कवि दङ्ग थिये पला पला ::फिर सुस्तै मुनिको खुल्यो गला।। {{pcn|२}} पर्यो मैलो छाया किन किन उदासीन म..." |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 5: | Line 5: | ||
{{pcn|१}} | {{pcn|१}} | ||
पिउँदै रसिलो सुधा सरी | पिउँदै रसिलो सुधा सरी | ||
::मुनिको भावुक | ::मुनिको भावुक भावमाधुरी । | ||
कवि दङ्ग थिये पला पला | कवि दङ्ग थिये पला पला | ||
::फिर सुस्तै मुनिको खुल्यो | ::फिर सुस्तै मुनिको खुल्यो गला ॥ | ||
{{pcn|२}} | {{pcn|२}} | ||
पर्यो मैलो छाया किन किन उदासीन मनमा | पर्यो मैलो छाया किन किन उदासीन मनमा | ||
::म टोलायें ज्यादा उस जुनकिरीको | ::म टोलायें ज्यादा उस जुनकिरीको निधनमा । | ||
बित्यो सुस्तै सुस्तै समय, बटुवाको फिर उही | बित्यो सुस्तै सुस्तै समय, बटुवाको फिर उही | ||
::फुक्यो याताऽऽयातक्रम विषय वा | ::फुक्यो याताऽऽयातक्रम विषय वा जीवनबही ॥ | ||
{{pcn|३}} | {{pcn|३}} | ||
परैदेखी हेर्दै प्रणयसित मेरो मधुरिमा | परैदेखी हेर्दै प्रणयसित मेरो मधुरिमा | ||
::फराकीलो छायाजडित उस | ::फराकीलो छायाजडित उस चौकीउपरमा । | ||
ठुला साना लाखौंथरि पथिक थाले बटुलिन | ठुला साना लाखौंथरि पथिक थाले बटुलिन | ||
::बन्यो मानू चौकी थकित सबको | ::बन्यो मानू चौकी थकित सबको शान्तिसदन ॥ | ||
{{pcn|४}} | {{pcn|४}} | ||
झरी, वर्षा, वर्षोपल विकट शीताऽऽतप, हुरी | झरी, वर्षा, वर्षोपल विकट शीताऽऽतप, हुरी | ||
::खनिन्थ्यो, वर्षन्थ्यो सब फगत मेरै | ::खनिन्थ्यो, वर्षन्थ्यो सब फगत मेरै शिरभरी । | ||
लिई आडा मेरो पथिक पथको सङ्कट छली | लिई आडा मेरो पथिक पथको सङ्कट छली | ||
::सुबिस्ताई लाखौं किसिमसित गर्थे | ::सुबिस्ताई लाखौं किसिमसित गर्थे खलबली ॥ | ||
{{pcn|५}} | {{pcn|५}} | ||
गुणी, ज्ञानी, ग्वाला, कुषक, भिखमङ्गा, लखपति | गुणी, ज्ञानी, ग्वाला, कुषक, भिखमङ्गा, लखपति | ||
::विलासी वैरागी प्रभृति, बहुरङ्गी पथिक | ::विलासी वैरागी प्रभृति, बहुरङ्गी पथिक ती । | ||
त्यहाँ जो जो बस्थे विविध तिनको भावलहरी | त्यहाँ जो जो बस्थे विविध तिनको भावलहरी | ||
::म देख्थें, फन्कन्थे हृदयदहमा | ::म देख्थें, फन्कन्थे हृदयदहमा तर्कभुमरी ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Revision as of 21:03, 6 May 2025
This page has not been proofread
त्रयोदश विश्राम
१
पिउँदै रसिलो सुधा सरी
मुनिको भावुक भावमाधुरी ।
कवि दङ्ग थिये पला पला
फिर सुस्तै मुनिको खुल्यो गला ॥
२
पर्यो मैलो छाया किन किन उदासीन मनमा
म टोलायें ज्यादा उस जुनकिरीको निधनमा ।
बित्यो सुस्तै सुस्तै समय, बटुवाको फिर उही
फुक्यो याताऽऽयातक्रम विषय वा जीवनबही ॥
३
परैदेखी हेर्दै प्रणयसित मेरो मधुरिमा
फराकीलो छायाजडित उस चौकीउपरमा ।
ठुला साना लाखौंथरि पथिक थाले बटुलिन
बन्यो मानू चौकी थकित सबको शान्तिसदन ॥
४
झरी, वर्षा, वर्षोपल विकट शीताऽऽतप, हुरी
खनिन्थ्यो, वर्षन्थ्यो सब फगत मेरै शिरभरी ।
लिई आडा मेरो पथिक पथको सङ्कट छली
सुबिस्ताई लाखौं किसिमसित गर्थे खलबली ॥
५
गुणी, ज्ञानी, ग्वाला, कुषक, भिखमङ्गा, लखपति
विलासी वैरागी प्रभृति, बहुरङ्गी पथिक ती ।
त्यहाँ जो जो बस्थे विविध तिनको भावलहरी
म देख्थें, फन्कन्थे हृदयदहमा तर्कभुमरी ॥