Page:Buddhibinodko pahila binod.pdf/11: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> पवित्र संकेत सुनेर त्यो सब मलाइ लाग्यो बहुतै मुनासिब ॥ परन्तु तैंले गरिनस् विवेचन तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ {{pcn|१६}} मजा तँलाई वनतर्फ दौडँदा मलाई बंशी-स्वरभ..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
पवित्र संकेत सुनेर त्यो सब | पवित्र संकेत सुनेर त्यो सब | ||
मलाइ लाग्यो बहुतै मुनासिब ॥ | ::मलाइ लाग्यो बहुतै मुनासिब ॥ | ||
परन्तु तैंले गरिनस् विवेचन | परन्तु तैंले गरिनस् विवेचन | ||
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ::तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ||
{{pcn|१६}} | {{pcn|१६}} | ||
मजा तँलाई वनतर्फ दौडँदा | मजा तँलाई वनतर्फ दौडँदा | ||
मलाई बंशी-स्वरभित्र पौडँदा ॥ | ::मलाई बंशी-स्वरभित्र पौडँदा ॥ | ||
बिभिन्न उल्टो पथ यो भयो किन | बिभिन्न उल्टो पथ यो भयो किन | ||
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ::तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ||
{{pcn|१७}} | {{pcn|१७}} | ||
यता त फर्की अगुवा म बन्दछू | यता त फर्की अगुवा म बन्दछू | ||
अशान्तिका द्वार सबै म थुन्दछू ॥ | ::अशान्तिका द्वार सबै म थुन्दछू ॥ | ||
हतारिदै व्यर्थ भतारिने किन ! | हतारिदै व्यर्थ भतारिने किन ! | ||
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ::तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ||
{{pcn|१८}} | {{pcn|१८}} | ||
अघी तँलाई अगुवा गरी भुली | अघी तँलाई अगुवा गरी भुली | ||
प्रपञ्चका जङ्गलमा डुली डुली ॥ | ::प्रपञ्चका जङ्गलमा डुली डुली ॥ | ||
विपत्ति भोगें जुन त्यो म भुल्दिन | विपत्ति भोगें जुन त्यो म भुल्दिन | ||
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ::तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥ | ||
{{pcn|१९}} | {{pcn|१९}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 09:44, 17 April 2025
This page has not been proofread
पवित्र संकेत सुनेर त्यो सब
मलाइ लाग्यो बहुतै मुनासिब ॥
परन्तु तैंले गरिनस् विवेचन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१६
मजा तँलाई वनतर्फ दौडँदा
मलाई बंशी-स्वरभित्र पौडँदा ॥
बिभिन्न उल्टो पथ यो भयो किन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१७
यता त फर्की अगुवा म बन्दछू
अशान्तिका द्वार सबै म थुन्दछू ॥
हतारिदै व्यर्थ भतारिने किन !
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१८
अघी तँलाई अगुवा गरी भुली
प्रपञ्चका जङ्गलमा डुली डुली ॥
विपत्ति भोगें जुन त्यो म भुल्दिन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
१९