Jump to content

Page:Shakuntala.pdf/148: Difference between revisions

From Nepali Proofreaders
Not proofread: Created page with "जलद गगन ज्वाला रङ्गवाला उज्याला । रविकर मृदुमाला स्वप्नका रङ्गशाला ॥ हृदय-सर-विभासी भावका मञ्जुनाला । प्रकृत रस छ भर्ने बैंसको स्वर्ण प्याला ॥ (४५) विधुवदनसुधाको शीतलो शीत थाली..."
 
No edit summary
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
जलद गगन ज्वाला रङ्गवाला उज्याला
{{center block|
रविकर
<poem>
यिनसँग नखराको नक्कली भाव छैन ।
::छल कपट सुधाको जिन्दगी नै छुँदैन ॥
सरस सरल वार्ता गर्दछन्‌ मिष्टभाषी
::वन हृदय बने झैं ओठ रङ्गी सुवासी ॥
{{pcn|(३९)}}


मृदुमाला
वचन मृदु चरा छन्‌, वन्य यी अप्सरा छन्‌ ।
::पति कलित राम्रा कोपिलाका कुरा छन्‌ ॥
रँग सुवदन बैंसे बीच चढ्दा सुरा छन्‌।
::सब वनदुहिता यी बैंसका आँकुरा छन्‌ ॥
{{pcn|(४०)}}


स्वप्नका
मृग-शिशुसँग खेली प्राकृत स्वादु केली ।
::कुसुमित रँग चढ्दा वन्य आनन्द बेली ॥
मदन शर बनाई बस्दछन्‌ कुञ्जभित्र ।
::हृदयसँग बढालू भाव मागी विचित्र ॥
{{pcn|(४१)}}


रङ्गशाला
वन विरचित स्वप्नातुल्य राम्रा मुहार ।
::प्रकृत तवर खुल्ने शान्त खोपी जुहार
किरणहरु पसेका स्वर्गका स्वर्ण रङ्ग ।
::स्वर विहगहरूको भित्रिय बोल ढङ्ग॥
{{pcn|(४२)}}


हृदय-सर-विभासी भावका मञ्जुनाला
सलिल मृदुल रेखाबाट आकारिँदा यी
::तुहिनधवल भझल्कासाथ पाई सफाइ ॥
“कुसुमकलि कि नारीरूपमा मूर्ति ल्याकँ ?'
::भनिकन विधिले यी आधि दोधारभित्र ॥
मसृण छिनुहरूले छन्‌ कुँदेका विचित्र ।
::fdfdsfsd
{{pcn|(४३)}}


प्रकृत रस छ भर्ने बैंसको स्वर्ण प्याला
यिनकन जलका छन्‌ बोल लोलाउने जो ।
::गुनुगुनुसित चल्ने बालकल्लोल भाव
पवन वन झुलौना झूल छन्‌ पात झुम्का ।
::हरित शिशा जग" जगत्‌ छन्‌ मालिनीतीर थुम्का ॥
प्रकृति सरल सत्‌ प्रभाव ।
::मघुर विहगवाला-तुल्य मीठा स्वभाव ॥
{{pcn|(४४)}}


(४५)
</poem>}}
विधुवदनसुधाको शीतलो शीत थाली ।
टहटह
 
वनमा
 
जो दिव्य जादू खसाली ॥
 
कुसुम मृदु नशामा स्वप्निलो भर्छ पानी ।
मगमग मृदु वास्ना पत्रमा चारु छानी ॥
त्यस रससँग फुल्दा बैंसका यी शिरामा !
 
'बल बल'- सित बल्की रङ्ग चढ्दछन्‌ सुरामा ॥
 
(४६)
मृग-शिशुहरु प्राई शैल सीँढी तहालु ।
लघु पयर उचाली फुर्फुरे सौखचालु
 
 
प्रकृति-कलित उत्री टीपको रङ्गशाला ।
हरित मृदु दुभोको शैलको खातवाला ॥
 
खुरखुरसँग चढ्दै ओर्लिँदै छन्दसाथ ।
 
प्रकृतसुख सिपालू चालका स्निग्धगाथ ॥
जुन सरस सजीव स्वादु नृत्य-प्रसन्न ।
विपिन सरल हुन्छन्‌ चाल त्यो चारु वन्य ॥
कति मधुर घुसेका कामिनी हेर धन्य ।
(४७)
 
हृदय किरण न्यानो कोपिलाले फुकाई ।
 
पवन
 
रसिकलाई
 
चोर्न खोली
 
हिलमिलसँग हिल्ने भावना नृत्यदार ।
 
मिठाई ॥
 
कुसुमित छ उज्यालो बैंस खुल्दौ मुहार ॥
(४८)
 
निशिभर सपनामा तारका छम्छमाई ।
 
मृदु
 
वन
 
सहभावी
 
भावमा
 
चम्चमाई ॥
 
१०३

Revision as of 22:16, 4 March 2025

This page has not been proofread

यिनसँग नखराको नक्कली भाव छैन ।
छल कपट सुधाको जिन्दगी नै छुँदैन ॥
सरस सरल वार्ता गर्दछन्‌ मिष्टभाषी ।
वन हृदय बने झैं ओठ रङ्गी सुवासी ॥
(३९)

वचन मृदु चरा छन्‌, वन्य यी अप्सरा छन्‌ ।
पति कलित राम्रा कोपिलाका कुरा छन्‌ ॥
रँग सुवदन बैंसे बीच चढ्दा सुरा छन्‌।
सब वनदुहिता यी बैंसका आँकुरा छन्‌ ॥
(४०)

मृग-शिशुसँग खेली प्राकृत स्वादु केली ।
कुसुमित रँग चढ्दा वन्य आनन्द बेली ॥
मदन शर बनाई बस्दछन्‌ कुञ्जभित्र ।
हृदयसँग बढालू भाव मागी विचित्र ॥
(४१)

वन विरचित स्वप्नातुल्य राम्रा मुहार ।
प्रकृत तवर खुल्ने शान्त खोपी जुहार ॥
किरणहरु पसेका स्वर्गका स्वर्ण रङ्ग ।
स्वर विहगहरूको भित्रिय बोल ढङ्ग॥
(४२)

सलिल मृदुल रेखाबाट आकारिँदा यी ।
तुहिनधवल भझल्कासाथ पाई सफाइ ॥
“कुसुमकलि कि नारीरूपमा मूर्ति ल्याकँ ?'
भनिकन विधिले यी आधि दोधारभित्र ॥
मसृण छिनुहरूले छन्‌ कुँदेका विचित्र ।
fdfdsfsd
(४३)

यिनकन जलका छन्‌ बोल लोलाउने जो ।
गुनुगुनुसित चल्ने बालकल्लोल भाव ॥
पवन वन झुलौना झूल छन्‌ पात झुम्का ।
हरित शिशा जग" जगत्‌ छन्‌ मालिनीतीर थुम्का ॥
प्रकृति सरल सत्‌ प्रभाव ।
मघुर विहगवाला-तुल्य मीठा स्वभाव ॥
(४४)