Page:Shakuntala.pdf/19: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "हँसीलो चाला ती जलधितिर पाषाणपथमा । कुरा मीठो गर्दै रविकिरण टिप्दै प्रगतिमा ॥ भजी पारावाराप्रकृतिकन भन्दी 'चल चल' । थिइन् बात्ना फुल्दी मुनिमन-लतातुल्य असल॥ (रर) त्यहाँ सृत्थे सुन..." |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 4: | Line 4: | ||
थिइन् बात्ना फुल्दी मुनिमन-लतातुल्य असल॥ | थिइन् बात्ना फुल्दी मुनिमन-लतातुल्य असल॥ | ||
(रर) | (रर) | ||
त्यहाँ सृत्थे सुन्दै चिरसमय पाषाणपथमा । | त्यहाँ सृत्थे सुन्दै चिरसमय पाषाणपथमा । | ||
लिई निद्रा मीठो कलकल कुराका महलमा ॥ | लिई निद्रा मीठो कलकल कुराका महलमा ॥ | ||
, त्यहाँ धानी' भयाउ च्यवन क्रषिको झै छ गहना । | , त्यहाँ धानी' भयाउ च्यवन क्रषिको झै छ गहना । | ||
त्यसै भेल्धे आफ्नो परुषपन ती भझड्कृत बनी॥ | त्यसै भेल्धे आफ्नो परुषपन ती भझड्कृत बनी॥ | ||
(२४) | (२४) | ||
सधैं झल्कन्थे ती दिनकर त्यहाँ ईश्वरसरि । | सधैं झल्कन्थे ती दिनकर त्यहाँ ईश्वरसरि । | ||
हजारौं बन्थे ती कति झलक खेली वरिपरि ॥ | हजारौं बन्थे ती कति झलक खेली वरिपरि ॥ | ||
अँध्यारै ओर्लेमा जगतभर ताराहरु झरी । | अँध्यारै ओर्लेमा जगतभर ताराहरु झरी । | ||
सधैं स्वर्गै खेल्थ्यो हृदयतलमा कल्कल गरी ॥ | सधैं स्वर्गै खेल्थ्यो हृदयतलमा कल्कल गरी ॥ | ||
(२५) | (२५) | ||
सुधा भर्थ्यो मीठो शशिवदनको शीतलतम । | सुधा भर्थ्यो मीठो शशिवदनको शीतलतम । | ||
दुत्थ्य पातै पनि अचल बन्दै हरदम ॥ | दुत्थ्य पातै पनि अचल बन्दै हरदम ॥ | ||
सुषुम्ना' झैं बाङ्गो जलपथ कुनै नागरमणि । | सुषुम्ना' झैं बाङ्गो जलपथ कुनै नागरमणि । | ||
बने जस्तै चल्थ्यो परतिर महाशून्य तल त्यो॥ | बने जस्तै चल्थ्यो परतिर महाशून्य तल त्यो॥ | ||
(२६ | (२६ | ||
पुगी बग्दै टाढा कठिन पथमा शोणितनदी । | पुगी बग्दै टाढा कठिन पथमा शोणितनदी । | ||
नदी देखी भज्दी खुश दिल बनी ब्रहमजलधि | नदी देखी भज्दी खुश दिल बनी ब्रहमजलधि | ||
दुवै आँखा चिम्ली दिवसर निशातुल्य सुचिर । | दुवै आँखा चिम्ली दिवसर निशातुल्य सुचिर । | ||
बसे ध्यानी राजा | बसे ध्यानी राजा सुरपुर गराई थरहर ॥ | ||
सुरपुर गराई | |||
(२७) | (२७) | ||
न हिल्थ्यो यौटा रौं अणु अणु थिए शान्त अचल । | न हिल्थ्यो यौटा रौं अणु अणु थिए शान्त अचल । | ||
पर्लेटी मार्थे ती तरिक जुनी शीतल थल ॥ | पर्लेटी मार्थे ती तरिक जुनी शीतल थल ॥ | ||
दुबै आँखा फर्की युगल-भृकुटी-केन्द्र छविमा । | दुबै आँखा फर्की युगल-भृकुटी-केन्द्र छविमा । | ||
उदाएका | उदाएका देख्छन् शशिवदन पीयूष-करमा ॥ | ||
देख्छन् | |||
शशिवदन | |||
(रद) | (रद) | ||
Revision as of 22:41, 16 February 2025
हँसीलो चाला ती जलधितिर पाषाणपथमा । कुरा मीठो गर्दै रविकिरण टिप्दै प्रगतिमा ॥ भजी पारावाराप्रकृतिकन भन्दी 'चल चल' । थिइन् बात्ना फुल्दी मुनिमन-लतातुल्य असल॥ (रर) त्यहाँ सृत्थे सुन्दै चिरसमय पाषाणपथमा । लिई निद्रा मीठो कलकल कुराका महलमा ॥ , त्यहाँ धानी' भयाउ च्यवन क्रषिको झै छ गहना । त्यसै भेल्धे आफ्नो परुषपन ती भझड्कृत बनी॥ (२४) सधैं झल्कन्थे ती दिनकर त्यहाँ ईश्वरसरि । हजारौं बन्थे ती कति झलक खेली वरिपरि ॥ अँध्यारै ओर्लेमा जगतभर ताराहरु झरी । सधैं स्वर्गै खेल्थ्यो हृदयतलमा कल्कल गरी ॥ (२५) सुधा भर्थ्यो मीठो शशिवदनको शीतलतम । दुत्थ्य पातै पनि अचल बन्दै हरदम ॥ सुषुम्ना' झैं बाङ्गो जलपथ कुनै नागरमणि । बने जस्तै चल्थ्यो परतिर महाशून्य तल त्यो॥ (२६ पुगी बग्दै टाढा कठिन पथमा शोणितनदी । नदी देखी भज्दी खुश दिल बनी ब्रहमजलधि दुवै आँखा चिम्ली दिवसर निशातुल्य सुचिर । बसे ध्यानी राजा सुरपुर गराई थरहर ॥ (२७) न हिल्थ्यो यौटा रौं अणु अणु थिए शान्त अचल । पर्लेटी मार्थे ती तरिक जुनी शीतल थल ॥ दुबै आँखा फर्की युगल-भृकुटी-केन्द्र छविमा । उदाएका देख्छन् शशिवदन पीयूष-करमा ॥ (रद)