Page:Munamadan.pdf/4: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{c|{{x-larger|'''प्रकाशकीय'''}}}} | {{c|{{x-larger|'''प्रकाशकीय'''}}}} | ||
"महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा तीनचोटि जन्मे | "महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा तीनचोटि जन्मे– मुना-मदनसित, | ||
शाकुन्तलसित र पागलसित" भनेर श्री बालकृष्ण समले एकसूत्रमा देवकोटाको | शाकुन्तलसित र पागलसित" भनेर श्री बालकृष्ण समले एकसूत्रमा देवकोटाको | ||
सम्पूर्ण गाथा भरिदिनुभएको | सम्पूर्ण गाथा भरिदिनुभएको छ । त्यही पहिलो 'जन्म' प्रति उहाँको पहिलो 'प्रेम' | ||
पनि रहेछ। स्वर्गे हुनुभन्दा केही दिनअधि 'शान्तभवन' अस्पतालमा उहाँले | पनि रहेछ। स्वर्गे हुनुभन्दा केही दिनअधि 'शान्तभवन' अस्पतालमा उहाँले | ||
भन्नुभएको थियो रे- "मुना-मदनबाहेक मेरा अरू सबै कृति जलाइदिए पनि | भन्नुभएको थियो रे- "मुना-मदनबाहेक मेरा अरू सबै कृति जलाइदिए पनि | ||
हुन्छ।" | हुन्छ।" | ||
महाकविले भने पनि हामी | महाकविले भने पनि हामी नेपालीचाहिँ एकमुखले भन्छौं– "जलाउन | ||
पर्दैन, ती सबै कृति अमर छन्, बाँचिरहनेछन् ।" अब यस मुना-मदनलाई त | |||
'अमर' मात्र भनेर पुग्दैन होला। यो त अजर पनि | 'अमर' मात्र भनेर पुग्दैन होला। यो त अजर पनि रहेछ । आज तीस वर्ष | ||
पुगिसकेर पनि यो | पुगिसकेर पनि यो त्यत्तिकै प्रिय छ जति पहिले थियो । | ||
आठौँ संस्करण (२०१६) मा महाकविले परिवर्द्धित गरी थप्नुभएको | |||
क्षेपकलाई हामीले पनि सोही रूपमा छाप्तै आएका | क्षेपकलाई हामीले पनि सोही रूपमा छाप्तै आएका थियोँ । पुरानोमा बानी | ||
बसिसकेका पाठकलाई यो थपथाप त्यत्तिको स्वादिलो लागेन रे भन्ने जान्दाजान्दै | बसिसकेका पाठकलाई यो थपथाप त्यत्तिको स्वादिलो लागेन रे भन्ने जान्दाजान्दै | ||
पनि पाठकहरूको स्वादको कदर गरी यस संस्करणमा हामीले मूल र क्षेपकलाई | पनि पाठकहरूको स्वादको कदर गरी यस संस्करणमा हामीले मूल र क्षेपकलाई | ||
छुट्ट्याई छापेका छौ । मुना-मदनको १९९२ को प्रथम संस्करणमा भएका | |||
श्लोकहरू मूलको रूपमा १६ प्वाइन्टको अक्षरमा र पछि थपिएको क्षेपक जति | श्लोकहरू मूलको रूपमा १६ प्वाइन्टको अक्षरमा र पछि थपिएको क्षेपक जति | ||
१२ प्वाइन्टमा | १२ प्वाइन्टमा<ref>प्रस्तुत संस्करण कम्प्युटर टाइप सेटिडको १४ र १३ प्वाइन्टमा गरिएको | ||
छ । –प्रकाशक</ref> पादटिप्पणीका रूपमा छापिएका छन्। यसो गर्नाले पुरानो | |||
मात्र मन पराउनेले आफूले चाहेको कुरा भेटाउनेछन् । अनि महाकविका क्षेपकका | मात्र मन पराउनेले आफूले चाहेको कुरा भेटाउनेछन् । अनि महाकविका क्षेपकका | ||
प्रेमीहरूले पनि आफ्नो प्रिय वस्तुबाट वञ्चित हुनुपर्ने छैन।' यसपालिलाई यस्तै | प्रेमीहरूले पनि आफ्नो प्रिय वस्तुबाट वञ्चित हुनुपर्ने छैन।' यसपालिलाई यस्तै | ||
भयो, अब पाठकहरुलाई यो चाँजो कस्तो लाग्छ, हामी जान्न उत्सुक | भयो, अब पाठकहरुलाई यो चाँजो कस्तो लाग्छ, हामी जान्न उत्सुक छौँ। | ||
{| style="width: 100%;" | {| style="width: 100%;" | ||
|वि.सं. २०२४ ||{{right|क.दी.}} | |वि.सं. २०२४ ||{{right|क.दी.}} | ||
| Line 28: | Line 29: | ||
फेरि- दुई वर्षअगि लेखिएको यो प्रकाशकीयमा अब यति थप्नुपर्ने | फेरि- दुई वर्षअगि लेखिएको यो प्रकाशकीयमा अब यति थप्नुपर्ने | ||
देखियो | देखियो– "पढनेहरूले यसरी दुवै पक्षलाई हुने गरी तयार पारिएको संस्करण | ||
निकै मन पराएको | निकै मन पराएको बुझियो। सबैलाई यथायोग्य धन्यवाद !" | ||
{| style="width: 100%;" | {| style="width: 100%;" | ||
|वि.सं. २०२७ ||{{right|क.दी.}} | |वि.सं. २०२७ ||{{right|क.दी.}} | ||
|} | |} | ||
{{rule}} | {{rule}} | ||
<references> | |||
Revision as of 01:37, 12 March 2025
"महाकवि लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा तीनचोटि जन्मे– मुना-मदनसित, शाकुन्तलसित र पागलसित" भनेर श्री बालकृष्ण समले एकसूत्रमा देवकोटाको सम्पूर्ण गाथा भरिदिनुभएको छ । त्यही पहिलो 'जन्म' प्रति उहाँको पहिलो 'प्रेम' पनि रहेछ। स्वर्गे हुनुभन्दा केही दिनअधि 'शान्तभवन' अस्पतालमा उहाँले भन्नुभएको थियो रे- "मुना-मदनबाहेक मेरा अरू सबै कृति जलाइदिए पनि हुन्छ।"
महाकविले भने पनि हामी नेपालीचाहिँ एकमुखले भन्छौं– "जलाउन पर्दैन, ती सबै कृति अमर छन्, बाँचिरहनेछन् ।" अब यस मुना-मदनलाई त 'अमर' मात्र भनेर पुग्दैन होला। यो त अजर पनि रहेछ । आज तीस वर्ष पुगिसकेर पनि यो त्यत्तिकै प्रिय छ जति पहिले थियो ।
आठौँ संस्करण (२०१६) मा महाकविले परिवर्द्धित गरी थप्नुभएको क्षेपकलाई हामीले पनि सोही रूपमा छाप्तै आएका थियोँ । पुरानोमा बानी बसिसकेका पाठकलाई यो थपथाप त्यत्तिको स्वादिलो लागेन रे भन्ने जान्दाजान्दै पनि पाठकहरूको स्वादको कदर गरी यस संस्करणमा हामीले मूल र क्षेपकलाई छुट्ट्याई छापेका छौ । मुना-मदनको १९९२ को प्रथम संस्करणमा भएका श्लोकहरू मूलको रूपमा १६ प्वाइन्टको अक्षरमा र पछि थपिएको क्षेपक जति १२ प्वाइन्टमा[1] पादटिप्पणीका रूपमा छापिएका छन्। यसो गर्नाले पुरानो मात्र मन पराउनेले आफूले चाहेको कुरा भेटाउनेछन् । अनि महाकविका क्षेपकका प्रेमीहरूले पनि आफ्नो प्रिय वस्तुबाट वञ्चित हुनुपर्ने छैन।' यसपालिलाई यस्तै भयो, अब पाठकहरुलाई यो चाँजो कस्तो लाग्छ, हामी जान्न उत्सुक छौँ।
| वि.सं. २०२४ | क.दी. |
फेरि- दुई वर्षअगि लेखिएको यो प्रकाशकीयमा अब यति थप्नुपर्ने
देखियो– "पढनेहरूले यसरी दुवै पक्षलाई हुने गरी तयार पारिएको संस्करण
निकै मन पराएको बुझियो। सबैलाई यथायोग्य धन्यवाद !"
| वि.सं. २०२७ | क.दी. |
<references>
- ↑ प्रस्तुत संस्करण कम्प्युटर टाइप सेटिडको १४ र १३ प्वाइन्टमा गरिएको छ । –प्रकाशक