Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/59: Difference between revisions
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|(९)}} | {{pcn|(९)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:जाऊन् वृद्ध व्यास-प्रभृतिको तिम्रो भयो र के नाश ? | :जाऊन् वृद्ध व्यास-प्रभृतिको तिम्रो भयो र के नाश ? | ||
:अझ पनि सत्कवि हामी खडा छँदै छौँ बडा नामी ॥ | :अझ पनि सत्कवि हामी खडा छँदै छौँ बडा नामी ॥ | ||
{{pcn|(१०)}} | {{pcn|(१०)}} | ||
''' | '''कविता–''' | ||
:शिव ! शिव ! बज्रसरी शरीरभेदी कुरा सुनौँ कसरी ? | :शिव ! शिव ! बज्रसरी शरीरभेदी कुरा सुनौँ कसरी ? | ||
:अब चुप चुप बाबू ! | :अब चुप चुप बाबू ! गर्यो मलाई अभाग्यले काबू ॥ | ||
{{pcn|(११)}} | {{pcn|(११)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:तिमि भनि म गर्छु मान तिमी अझ थुन्छ्यौ स्वयं वृथा कान । | :तिमि भनि म गर्छु मान तिमी अझ थुन्छ्यौ स्वयं वृथा कान । | ||
:हुन आयो कुन हेतु ? रहेछ तिम्रो कहाँ केतु ? | :हुन आयो कुन हेतु ? रहेछ तिम्रो कहाँ केतु ? | ||
{{pcn|(१२)}} | {{pcn|(१२)}} | ||
''' | '''कविता–''' | ||
:तिमी जस्ता बनि कविजी गर्दछु कविता भनेर पत्र फिँजी । | :तिमी जस्ता बनि कविजी गर्दछु कविता भनेर पत्र फिँजी । | ||
:लाग्नू यो केहि दशा, नबिग्रि हुन्थ्यो कहाँ सहसा ? | :लाग्नू यो केहि दशा, नबिग्रि हुन्थ्यो कहाँ सहसा ? | ||
{{pcn|(१३)}} | {{pcn|(१३)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:मनकन बेसरि पोली, नबोल अति पेचिलो रुखा बोली । | :मनकन बेसरि पोली, नबोल अति पेचिलो रुखा बोली । | ||
:चिह्निनौ कत्ति मलाई, जान तिमी व्यासको भाइ ॥ | :चिह्निनौ कत्ति मलाई, जान तिमी व्यासको भाइ ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 16:41, 21 June 2025
This page has been validated
(९)
कवि–
जाऊन् वृद्ध व्यास-प्रभृतिको तिम्रो भयो र के नाश ?
अझ पनि सत्कवि हामी खडा छँदै छौँ बडा नामी ॥
(१०)
कविता–
शिव ! शिव ! बज्रसरी शरीरभेदी कुरा सुनौँ कसरी ?
अब चुप चुप बाबू ! गर्यो मलाई अभाग्यले काबू ॥
(११)
कवि–
तिमि भनि म गर्छु मान तिमी अझ थुन्छ्यौ स्वयं वृथा कान ।
हुन आयो कुन हेतु ? रहेछ तिम्रो कहाँ केतु ?
(१२)
कविता–
तिमी जस्ता बनि कविजी गर्दछु कविता भनेर पत्र फिँजी ।
लाग्नू यो केहि दशा, नबिग्रि हुन्थ्यो कहाँ सहसा ?
(१३)
कवि–
मनकन बेसरि पोली, नबोल अति पेचिलो रुखा बोली ।
चिह्निनौ कत्ति मलाई, जान तिमी व्यासको भाइ ॥