Page:Prometheus.pdf/126

पथमा मैले दुई फूल । ती थिए बेली बाल ।
भाले पोथी दुइटा थिए प्रवात छुचोको
कारण वियोगमा । ती दृगभर जल, रुन्थे ।
मैले ती वियोगले मृतप्राय: दुईलाई
शीतल मंत्र दिएँ संयोगको, मिलाइदिएँ,
ती दुईलाई एक साथ । एक रसको जीवन
पार्ड ती एकै स्पत्दनमा नत्दलमा मुस्के ।
बेली हो तिनको नाम । वसन्त कुंजमा ती
एकसाथ लिन्छन्‌ श्वास, एक वासमा, एक रस,
युगयुग जन्मन्छन्‌ साथसाथ एके क्षणमा
एकै कुड्मलरूप- एक सुगन्ध भाव-युक्त,
एकै स्पन्दनमा जिउँदा ती मुर्काउँछन्‌ नित
साथसाध...ती मैरा जादू स्पर्शका सजल जीव ।

(१८)
"मेरो एक वचनमा त्रोजन अबनीपतिले
सर्वस्व, साम्राज्य, प्रजा गरे समर्पण । आफू
प्राणाहति दिएर प्रसन्न गए...घचघोर
संख्य, महासंख्य भए संसारमा, पारावार
उर्ल्यो, उर्लिन्‌ भू...अभ्रले आच्छन्न महारणको
सर्ग हरायो मलिन । मैरा एक वचनले
विश्ववनको प्रभंजन हुन्छ शान्त, जादुले ।
मेरो साम्राज्य छ संसार । मैले संगति नदिए
चकनाचुर हुन्छन्‌ जन, जाति । मैँ विश्वमहिषी,
जाद्गर्नी विचित्र शक्तिकी । मैँ प्रकाश, विकास

(१९)
"विश्वनिर्माण गरैँ आुगारनिमित्त स्वकीय ।
हीरालहरे चमचम रजनीको जगतसितारा
मशहरी मेरो ! मरा भंगारका बाकस, खानी ।
मैरा दर्पण मानसरोवर, छ तर, जिनेभा ।
किरणपरीका करका कसुमाकर निकर
पल्लव-कार्चोबीले रुचिर्‌ वसनशाला मेरो ।
मौक्तिक प्रात मेरो जुहारी सदा । रोशनी परी
नव, नत दृश्य संचालिका क्रातुपटकी
केटी मेरी... युनानी करालीका कुडरा प्रपात
वर्षाका मैरा गुगुन संगीत... द्रुृतगामिनी
गिरिनिम्नगाका बेजोड धार मेरा घावन !