Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/306: Difference between revisions
No edit summary |
No edit summary |
||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
{{pcn|(११)}} | {{pcn|(११)}} | ||
भाक्सु, आसाम, बर्मा, सिकिम र मलया, दार्जिलिङ् श्याम सारा | भाक्सु, आसाम, बर्मा, सिकिम र मलया, दार्जिलिङ् श्याम सारा | ||
::नेपाली बास-बस्तीहरु-बिच रसिलो भानुकै काव्यधारा | ::नेपाली बास-बस्तीहरु-बिच रसिलो भानुकै काव्यधारा । | ||
हर्दम् बग्दो छ अद्याऽवधि घरघरमा, दूरता-दोष धुन्छ | हर्दम् बग्दो छ अद्याऽवधि घरघरमा, दूरता-दोष धुन्छ | ||
::मानू जातीयताका सब-फुल बटुली ऐक्यको हार उन्छ | ::मानू जातीयताका सब-फुल बटुली ऐक्यको हार उन्छ ॥ | ||
{{pcn|(१२)}} | {{pcn|(१२)}} | ||
जो निस्केको छ ऐले विविध किसिमको नव्य साहित्य-सृष्टि | जो निस्केको छ ऐले विविध किसिमको नव्य साहित्य-सृष्टि | ||
::त्यस्मा भाषा-विकास प्रणयमय उही भानुको तीक्ष्ण दृष्टि | ::त्यस्मा भाषा-विकास प्रणयमय उही भानुको तीक्ष्ण दृष्टि । | ||
पौडी खेल्दोछ हर्दम् अमृतमय मिठो रङ्ग अर्कै निकाली | पौडी खेल्दोछ हर्दम् अमृतमय मिठो रङ्ग अर्कै निकाली | ||
::टल्केको उर्मिमाला-विलुलित सरमा हंसझैँ भाग्यशाली | ::टल्केको उर्मिमाला-विलुलित सरमा हंसझैँ भाग्यशाली ॥ | ||
{{pcn|(१३)}} | {{pcn|(१३)}} | ||
कस्तो मौका थियो त्यो ? किन कविगुरुले लेखनी त्यो लिएथे ? | कस्तो मौका थियो त्यो ? किन कविगुरुले लेखनी त्यो लिएथे ? | ||
::कस्तो निन्दा घृणाको सहिकन कटुता काव्य त्यस्तो दिएथे | ::कस्तो निन्दा घृणाको सहिकन कटुता काव्य त्यस्तो दिएथे । | ||
त्यस्ले के लाभ ल्यायो सकल मुलुकमा यो सबै जान्नुपर्छ | त्यस्ले के लाभ ल्यायो सकल मुलुकमा यो सबै जान्नुपर्छ | ||
::जानी ती भानुलाई प्रथम कवि भनी राष्ट्रले मान्नुपर्छ | ::जानी ती भानुलाई प्रथम कवि भनी राष्ट्रले मान्नुपर्छ ॥ | ||
{{pcn|(१४)}} | {{pcn|(१४)}} | ||
नेपाली गैह्र हामी, हिमगिरितटको राष्ट्र नेपाल हाम्रो | नेपाली गैह्र हामी, हिमगिरितटको राष्ट्र नेपाल हाम्रो | ||
::हाम्रो यो राष्ट्रभाषा प्रचलित सजिलो, छन्द-शैली छ हाम्रो | ::हाम्रो यो राष्ट्रभाषा प्रचलित सजिलो, छन्द-शैली छ हाम्रो । | ||
त्यो हाम्रो आदिकाव्य प्रिय कविवर ती भानु आचार्य हाम्रो | त्यो हाम्रो आदिकाव्य प्रिय कविवर ती भानु आचार्य हाम्रो | ||
::हाम्रो यै भावनाले जुग जुग तब, यो बन्छ नेपाल राम्रो ॥ | ::हाम्रो यै भावनाले जुग जुग तब, यो बन्छ नेपाल राम्रो ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 19:58, 18 May 2025
(११)
भाक्सु, आसाम, बर्मा, सिकिम र मलया, दार्जिलिङ् श्याम सारा
नेपाली बास-बस्तीहरु-बिच रसिलो भानुकै काव्यधारा ।
हर्दम् बग्दो छ अद्याऽवधि घरघरमा, दूरता-दोष धुन्छ
मानू जातीयताका सब-फुल बटुली ऐक्यको हार उन्छ ॥
(१२)
जो निस्केको छ ऐले विविध किसिमको नव्य साहित्य-सृष्टि
त्यस्मा भाषा-विकास प्रणयमय उही भानुको तीक्ष्ण दृष्टि ।
पौडी खेल्दोछ हर्दम् अमृतमय मिठो रङ्ग अर्कै निकाली
टल्केको उर्मिमाला-विलुलित सरमा हंसझैँ भाग्यशाली ॥
(१३)
कस्तो मौका थियो त्यो ? किन कविगुरुले लेखनी त्यो लिएथे ?
कस्तो निन्दा घृणाको सहिकन कटुता काव्य त्यस्तो दिएथे ।
त्यस्ले के लाभ ल्यायो सकल मुलुकमा यो सबै जान्नुपर्छ
जानी ती भानुलाई प्रथम कवि भनी राष्ट्रले मान्नुपर्छ ॥
(१४)
नेपाली गैह्र हामी, हिमगिरितटको राष्ट्र नेपाल हाम्रो
हाम्रो यो राष्ट्रभाषा प्रचलित सजिलो, छन्द-शैली छ हाम्रो ।
त्यो हाम्रो आदिकाव्य प्रिय कविवर ती भानु आचार्य हाम्रो
हाम्रो यै भावनाले जुग जुग तब, यो बन्छ नेपाल राम्रो ॥