Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/278

(४०)
लाल गाला कठै !! खालि छाला-शेष हुँदै गयो ।
तालुमा दन्तमालाले ज्वाला नै बेसरी दियो ॥

(४१)
म यौटा छु हजारौँ ती झम्टँदा छन्‌ वरीपरी ।
ढाडिएको गँड्यौलामा विषालु कमिलासरी ॥

(४२)
हाल-बाला भई टाला जम्मा पारी धुवाँ दिँदा ।
कुइरोमा कराएर घुमेका कागझैँ हुँदा ॥

(४३)
धीरे धीरे झरे फेरी तरी धुम-महोदधि ।
घोर सागर नाघेर वीर गोराहरू सरी ॥

(४४)
त्यो वेला म थिएँ मानू निर्धो निर्बुद्धि भारत ।
तिनी थिए डच, फ्रेन्च, पोर्चुगीज र इङ्लिश ॥

(४५)
भोका ती रक्तका प्यासा ब्वाँसा-तुल्य बलीकन ।
नरमी चालले थाले सुस्तसुस्तै कन्याउन ॥

(४६)
भरौँला पेटको थैलो मरौँला अथवा भनी ।
सबै हाँहाँ दिँदै दौडे बडा आहारिसे बनी ॥