Page:Mhendu.pdf/22: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>" |
|||
(3 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Validated | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
प्रेममा नबोले | |||
::भेट्छ सर्वाणी ॥ | |||
{{pcn|[२९]}} | |||
"तिमी जहाँ छौ | |||
::उही मेरो घर | |||
मेरो आत्मामा | |||
::मेरो सत्का स्वर । | |||
तिम्रो मुखमा | |||
::ईश्वर मोहनी | |||
मेरो दरबार छ | |||
::तिम्रो मनमनि ! | |||
सत्को तरवार छ | |||
::तिम्रो भौँ मनि ॥ | |||
{{pcn|[३०]}} | |||
प्रेमको सिर्जना | |||
::प्रेमको मालामा । | |||
तारा गाँसिन्छन् | |||
::सेता ज्वालामा ! | |||
हाम्रा नजरमा | |||
::सत्य तिर्सना । | |||
प्रेमका बाटामा | |||
::सुन्दर देख्दछे ॥ | |||
हेलाँ, निन्दाले, | |||
::माया जल बुनी | |||
अज्ञान भरेर | |||
::आँखा छेक्दछे | |||
{{pcn|[३१]}} | |||
तिम्रो मुहारमा | |||
::ईश्वर हाँस्छन् । | |||
मेरो मरु-प्यास | |||
::दिलका नास्दछन् ॥ | |||
{{pcn|[३२]}} | |||
झल्का झिल्काको | |||
::पाई इशारा । | |||
संसार वन हिँड्थे | |||
::ईश्वर सहारा | |||
{{pcn|[३३]}} | |||
पृथ्वी फुल्दथिन् | |||
::बाटा-बाटामा | |||
सुगन्ध किरण | |||
::हाली माटामा ॥ | |||
फूलका रङ्गमा | |||
::तिम्रो सपना ! | |||
पाउँदै दिल चल्यो | |||
::हेर्न बिपना ॥ | |||
{{pcn|[३४]}} | |||
"काहीँ काहीँका | |||
::पहाड फूल त । | |||
दिलका कुञ्जी झैँ | |||
::प्रेमका मूल ती ॥ | |||
हुन्छन् फुलेका | |||
::सत्का शहरमा । | |||
पाइ त्यो कुञ्जी | |||
::तिम्रा मुहारमा ॥ | |||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
{{stanza continue}} |
Latest revision as of 17:50, 3 May 2025
प्रेममा नबोले
भेट्छ सर्वाणी ॥
[२९]
"तिमी जहाँ छौ
उही मेरो घर
मेरो आत्मामा
मेरो सत्का स्वर ।
तिम्रो मुखमा
ईश्वर मोहनी
मेरो दरबार छ
तिम्रो मनमनि !
सत्को तरवार छ
तिम्रो भौँ मनि ॥
[३०]
प्रेमको सिर्जना
प्रेमको मालामा ।
तारा गाँसिन्छन्
सेता ज्वालामा !
हाम्रा नजरमा
सत्य तिर्सना ।
प्रेमका बाटामा
सुन्दर देख्दछे ॥
हेलाँ, निन्दाले,
माया जल बुनी
अज्ञान भरेर
आँखा छेक्दछे
[३१]
तिम्रो मुहारमा
ईश्वर हाँस्छन् ।
मेरो मरु-प्यास
दिलका नास्दछन् ॥
[३२]
झल्का झिल्काको
पाई इशारा ।
संसार वन हिँड्थे
ईश्वर सहारा
[३३]
पृथ्वी फुल्दथिन्
बाटा-बाटामा
सुगन्ध किरण
हाली माटामा ॥
फूलका रङ्गमा
तिम्रो सपना !
पाउँदै दिल चल्यो
हेर्न बिपना ॥
[३४]
"काहीँ काहीँका
पहाड फूल त ।
दिलका कुञ्जी झैँ
प्रेमका मूल ती ॥
हुन्छन् फुलेका
सत्का शहरमा ।
पाइ त्यो कुञ्जी
तिम्रा मुहारमा ॥