Page:Tarun tapasi.pdf/88: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|९}} बिसायौं भन्दैछन् सकल, तर विश्रान्ति तनको ::थियो खाली घुम्थ्यो डबल गतिले चक्र मनको। कठै त्यस्ले गर्दा निमिषभरमा ती जुरुजुरु ::उठी चल्थे, लाग्थे सब दश दिशामा ल..." |
|||
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|९}} | {{pcn|९}} | ||
बिसायौँ भन्दैछन् सकल, तर विश्रान्ति तनको | |||
::थियो खाली घुम्थ्यो डबल गतिले चक्र | ::थियो खाली घुम्थ्यो डबल गतिले चक्र मनको । | ||
कठै त्यस्ले गर्दा निमिषभरमा ती जुरुजुरु | कठै ! त्यस्ले गर्दा निमिषभरमा ती जुरुजुरु | ||
::उठी चल्थे, लाग्थे सब दश दिशामा | ::उठी चल्थे, लाग्थे सब दश दिशामा लुरुलुरु ॥ | ||
{{pcn|१०}} | {{pcn|१०}} | ||
कुनै बाङ्गो पारी शिर, कमर बाङ्गो गरि कुनै | कुनै बाङ्गो पारी शिर, कमर बाङ्गो गरि कुनै | ||
::कुनै खुट्टा बाङ्गो गरि, नजर बाङ्गो गरि | ::कुनै खुट्टा बाङ्गो गरि, नजर बाङ्गो गरि कुनै । | ||
उठी बाटो लागे, अरु पथिक आये फिर बसे | उठी बाटो लागे, अरु पथिक आये फिर बसे | ||
::नउठ्दै ती अर्कै झटपट पुगे आसन | ::नउठ्दै ती अर्कै झटपट पुगे आसन कसे ॥ | ||
{{pcn|११}} | {{pcn|११}} | ||
रही एवंरीत्या अटल उस चौकीबिच खडा | रही एवंरीत्या अटल उस चौकीबिच खडा | ||
::सबै | ::सबै याताऽऽयात-क्रम-विषयको दीर्घ रगडा । | ||
जती हेर्दै | जती हेर्दै जान्थेँ पथिकजनको आखिर उति | ||
::मलाई झल्कन्थ्यो उस मनुजताको | ::मलाई झल्कन्थ्यो उस मनुजताको अवनति ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 21:40, 15 June 2025
This page has been validated
९
बिसायौँ भन्दैछन् सकल, तर विश्रान्ति तनको
थियो खाली घुम्थ्यो डबल गतिले चक्र मनको ।
कठै ! त्यस्ले गर्दा निमिषभरमा ती जुरुजुरु
उठी चल्थे, लाग्थे सब दश दिशामा लुरुलुरु ॥
१०
कुनै बाङ्गो पारी शिर, कमर बाङ्गो गरि कुनै
कुनै खुट्टा बाङ्गो गरि, नजर बाङ्गो गरि कुनै ।
उठी बाटो लागे, अरु पथिक आये फिर बसे
नउठ्दै ती अर्कै झटपट पुगे आसन कसे ॥
११
रही एवंरीत्या अटल उस चौकीबिच खडा
सबै याताऽऽयात-क्रम-विषयको दीर्घ रगडा ।
जती हेर्दै जान्थेँ पथिकजनको आखिर उति
मलाई झल्कन्थ्यो उस मनुजताको अवनति ॥