Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/105: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|(७)}} सिम्रिक सारा पर छरिएको चादर फुस्रोपन भरिएको । आँसु बहेको रजनी बिचरी छटपटिएकी कसरी कसरी ? {{pcn|(८)}} रजनी ! रजनी ! बस अलि बेर जनि गर, नदगुर रन्थनिएर । नजर फिराई अलिक..." |
|||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
{{pcn|(७)}} | {{pcn|(७)}} | ||
सिम्रिक सारा पर छरिएको | सिम्रिक सारा पर छरिएको | ||
चादर फुस्रोपन भरिएको । | ::चादर फुस्रोपन भरिएको । | ||
आँसु बहेको रजनी बिचरी | आँसु बहेको रजनी बिचरी | ||
छटपटिएकी कसरी कसरी ? | ::छटपटिएकी कसरी कसरी ? | ||
{{pcn|(८)}} | {{pcn|(८)}} | ||
रजनी ! रजनी ! बस अलि बेर | रजनी ! रजनी ! बस अलि बेर | ||
जनि गर, नदगुर रन्थनिएर । | ::जनि गर, नदगुर रन्थनिएर । | ||
नजर फिराई अलिकति हेर | नजर फिराई अलिकति हेर | ||
पूर्व गुलाफी खोपीनेर ॥ | ::पूर्व गुलाफी खोपीनेर ॥ | ||
{{pcn|(९)}} | {{pcn|(९)}} | ||
बालक दिनकर भरखरका ती | बालक दिनकर भरखरका ती | ||
सुस्त पसारीकन कर माथि । | ::सुस्त पसारीकन कर माथि । | ||
गरछन् खोज प्रिय जननीको | गरछन् खोज प्रिय जननीको | ||
बिन्ति छ रजनी ! नगर ननीको ॥ | ::बिन्ति छ रजनी ! नगर ननीको ॥ | ||
{{pcn|(१०)}} | {{pcn|(१०)}} | ||
हुन त उषाले लेली काख | हुन त उषाले लेली काख | ||
प्रणय बढाई मानी चाख । | ::प्रणय बढाई मानी चाख । | ||
किन्तु तिमी पनि ममता राख | किन्तु तिमी पनि ममता राख | ||
धाईभन्दा जननी शाख ॥ | ::धाईभन्दा जननी शाख ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 17:32, 24 June 2025
This page has been proofread
(७)
सिम्रिक सारा पर छरिएको
चादर फुस्रोपन भरिएको ।
आँसु बहेको रजनी बिचरी
छटपटिएकी कसरी कसरी ?
(८)
रजनी ! रजनी ! बस अलि बेर
जनि गर, नदगुर रन्थनिएर ।
नजर फिराई अलिकति हेर
पूर्व गुलाफी खोपीनेर ॥
(९)
बालक दिनकर भरखरका ती
सुस्त पसारीकन कर माथि ।
गरछन् खोज प्रिय जननीको
बिन्ति छ रजनी ! नगर ननीको ॥
(१०)
हुन त उषाले लेली काख
प्रणय बढाई मानी चाख ।
किन्तु तिमी पनि ममता राख
धाईभन्दा जननी शाख ॥