Page:Prometheus.pdf/115

स्बरसुन्दरता ! अनिर्वचनीय सुन्दरता !

(११)
"रोए मनमन सनसन, सनसन, प्रतिक्षण
सुन्दरथेता पाहना पेरिस, ती चरोजन नृपति ।
प्रतिपदमा दुगका चमकले कलेजा, काँपी,
निहरन्ये ती वार वार भूमिमा, अति डरलै
पहिले । तर पछि उनको दिलले मसक्क आँद्दछ
आहुति: हुन त्यस वेदीमा... अनन्ताकर्षक ।
पुजारीको अतिभक्तिले प्रभाबिता तिनी
उडिन्‌ त्यस प्रासादबाट चिडिया झैँ सुनौली,
बनाई सकल, सुनसान, बाग, प्रासाद, प्रकोष्ठ ।

(१२)
"सर्वस्व गुमेको कुबेर कै चूर, च्र अन्ध
उनका स्वामीले गरे तब युद्ध-घोषणा,
एक पश्चिमी क्रुक्षेत्र, रुधिरप्लावित,
जहाँ ग्रीसियन, त्रोजन वीर-प्रसून
सकल होमिए, एक एक घनघोर संग्राम
आँधीसमात दुई देशको विध्वंसक उठघो-
एक सुन्दर मुहारनिमित्त, हेलेननिमित्त !

(१३)
"ती हेलेन थिइन्‌ मेरी एक फिल्का खालि;
जस्ती सीता, सुन्दरताकी महारानी पूर्वकी;
तिनको वनवासको सादा वसनको सौन्दर्य
पंषवटीकी भुमिमा जूनभन्दा मधुर
साउनका बादलमा छ । प्रलब्ध दशानन
आउँछ भिक्षकरूप, चोरी लादछ तिनलाई
आकाशमार्ग दंडकारण्यउपर घनघौर
दुस्तर, समुद्वतिर दक्षिण; जहाँ भारतको
फुल समान छ खसेको, उच्च पठार तल,
सुवर्ण अन्डाकार राबण-साग्राज्य, लंका !
लंकायुद्ध हुन्छ घनघोर, घनघोर जहाँ
वीर अयुत मर्छन्‌ । अनि नवयुग आउँछ
राम-राज्य संसारमा, सीता सुन्दरी फर्की ।"

(१४)
नाद-नादमा आढध ती सुन्दरतादेवी
अनेक सुन्दरीका संग्राममुखी शोभा अपूर्व
वर्णन गरी क्षणभर च्‌प रहिन्‌, अनि बोलिन्‌-
मै हुँ इतिहास रचयित्री मानब-जगकी ।