Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/61: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|(१९)}} '''कवि-''' :अपठित जङ्गलिलाई सम्झन सजिलो किताब फैलाई । : हुनुपरने यश मात्र, किन अपयशको भएँ पात्र ? {{pcn|(२०)}} '''कविता-''' :छेउ न टुप्पो पारी '''कविता-'''सौन्दर्य बेसरी मारी ।..." |
|||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|(१९)}} | {{pcn|(१९)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:अपठित जङ्गलिलाई सम्झन सजिलो किताब फैलाई । | :अपठित जङ्गलिलाई सम्झन सजिलो किताब फैलाई । | ||
: हुनुपरने यश मात्र, किन अपयशको भएँ पात्र ? | : हुनुपरने यश मात्र, किन अपयशको भएँ पात्र ? | ||
{{pcn|(२०)}} | {{pcn|(२०)}} | ||
''' | '''कविता–''' | ||
:छेउ न टुप्पो पारी | :छेउ न टुप्पो पारी कविता-सौन्दर्य बेसरी मारी । | ||
:गरि उल्था खालि कथा, नभने कवि हूँ | :गरि उल्था खालि कथा, नभने कवि हूँ भनेर वृथा ॥ | ||
{{pcn|(२१)}} | {{pcn|(२१)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:गरुँला उन्नति भारी तिमिकन सर्वाङ्ग-सुन्दरी पारी । | :गरुँला उन्नति भारी तिमिकन सर्वाङ्ग-सुन्दरी पारी । | ||
:भन्ने यो अभिलाषा पेचि कुराले भयो नाश ॥ | :भन्ने यो अभिलाषा पेचि कुराले भयो नाश ॥ | ||
{{pcn|(२२)}} | {{pcn|(२२)}} | ||
'''कविता–''' | |||
:स्तन यस्ता भनि लेखि वर्णन गर ती कुरा पढेदेखि । | :स्तन यस्ता भनि लेखि वर्णन गर ती कुरा पढेदेखि । | ||
:शिक्षित हुन्छ समाज, पच्दछ मनको सबै लाज । | :शिक्षित हुन्छ समाज, पच्दछ मनको सबै लाज । | ||
{{pcn|(२३)}} | {{pcn|(२३)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:व्यासजिका पनि देख अनेक शृङ्गारका लेख । | :व्यासजिका पनि देख अनेक शृङ्गारका लेख । | ||
:गुड्डी त्यसै नहाँक छोपनुपर्ला वृथा नाक ॥ | :गुड्डी त्यसै नहाँक छोपनुपर्ला वृथा नाक ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 16:44, 21 June 2025
This page has been validated
(१९)
कवि–
अपठित जङ्गलिलाई सम्झन सजिलो किताब फैलाई ।
हुनुपरने यश मात्र, किन अपयशको भएँ पात्र ?
(२०)
कविता–
छेउ न टुप्पो पारी कविता-सौन्दर्य बेसरी मारी ।
गरि उल्था खालि कथा, नभने कवि हूँ भनेर वृथा ॥
(२१)
कवि–
गरुँला उन्नति भारी तिमिकन सर्वाङ्ग-सुन्दरी पारी ।
भन्ने यो अभिलाषा पेचि कुराले भयो नाश ॥
(२२)
कविता–
स्तन यस्ता भनि लेखि वर्णन गर ती कुरा पढेदेखि ।
शिक्षित हुन्छ समाज, पच्दछ मनको सबै लाज ।
(२३)
कवि–
व्यासजिका पनि देख अनेक शृङ्गारका लेख ।
गुड्डी त्यसै नहाँक छोपनुपर्ला वृथा नाक ॥