Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/58: Difference between revisions
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 2: | Line 2: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|(४)}} | {{pcn|(४)}} | ||
''' | '''कविता–''' | ||
:गर तिमी आफनू काम, नलेउ बाबू ! कसूरको नाम ! | :गर तिमी आफनू काम, नलेउ बाबू ! कसूरको नाम ! | ||
:मेरै कर्म अभागी बुझेर दबिएँ कुना लागी ॥ | :मेरै कर्म अभागी बुझेर दबिएँ कुना लागी ॥ | ||
{{pcn|(५)}} | {{pcn|(५)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:जसका वश परि सुकृति, कहलाए व्यास, वाल्मीकि प्रभृति । | :जसका वश परि सुकृति, कहलाए व्यास, वाल्मीकि प्रभृति । | ||
:मम-मनमा धैर्य धरी उही तिमी छौ अभागिनी कसरी ? | :मम-मनमा धैर्य धरी उही तिमी छौ अभागिनी कसरी ? | ||
{{pcn|(६)}} | {{pcn|(६)}} | ||
''' | '''कविता–''' | ||
:शक्तिन बाबू ! सहन अब अरु केही कुरा नभन । | :शक्तिन बाबू ! सहन अब अरु केही कुरा नभन । | ||
:चरचरि चिरिन्छ छाती वाल्मीकि, व्यास सम्झँदामा ती ॥ | :चरचरि चिरिन्छ छाती वाल्मीकि, व्यास सम्झँदामा ती ॥ | ||
{{pcn|(७)}} | {{pcn|(७)}} | ||
''' | '''कवि–''' | ||
:तिमी छौ रसरङ्गवती भनेर डाकेँ गरी ठुलो विनति । | :तिमी छौ रसरङ्गवती भनेर डाकेँ गरी ठुलो विनति । | ||
:उल्टा आँसु खसाली किन रुन लाग्यौ धुरूधुरूखालि ॥ | :उल्टा आँसु खसाली किन रुन लाग्यौ धुरूधुरूखालि ॥ | ||
{{pcn|(८)}} | {{pcn|(८)}} | ||
''' | '''कविता–''' | ||
:व्यासाऽऽदिक सत्कविले छोडि मलाई बिदा भए जहिले । | :व्यासाऽऽदिक सत्कविले छोडि मलाई बिदा भए जहिले । | ||
:उस दिनदेखि छु नङ्गी, छैन कुनै रङ्गिचङ्गिको भङ्गी ॥ | :उस दिनदेखि छु नङ्गी, छैन कुनै रङ्गिचङ्गिको भङ्गी ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 16:40, 21 June 2025
This page has been validated
(४)
कविता–
गर तिमी आफनू काम, नलेउ बाबू ! कसूरको नाम !
मेरै कर्म अभागी बुझेर दबिएँ कुना लागी ॥
(५)
कवि–
जसका वश परि सुकृति, कहलाए व्यास, वाल्मीकि प्रभृति ।
मम-मनमा धैर्य धरी उही तिमी छौ अभागिनी कसरी ?
(६)
कविता–
शक्तिन बाबू ! सहन अब अरु केही कुरा नभन ।
चरचरि चिरिन्छ छाती वाल्मीकि, व्यास सम्झँदामा ती ॥
(७)
कवि–
तिमी छौ रसरङ्गवती भनेर डाकेँ गरी ठुलो विनति ।
उल्टा आँसु खसाली किन रुन लाग्यौ धुरूधुरूखालि ॥
(८)
कविता–
व्यासाऽऽदिक सत्कविले छोडि मलाई बिदा भए जहिले ।
उस दिनदेखि छु नङ्गी, छैन कुनै रङ्गिचङ्गिको भङ्गी ॥