Page:Tarun tapasi.pdf/87: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> {{pcn|६}} कुनै द्यौता जस्ता सुघर, सुकिला बाहिर भने ::कलेजामा हेर्दा मलिन फुहरी हेर्न नहुने। कुनै काला, मैला, मलिन, फुहरी बाहिर भने ::मुटू छामी हेर्दा हृदय सहसा गद्गद हुन..." |
|||
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
{{pcn|६}} | {{pcn|६}} | ||
कुनै द्यौता जस्ता सुघर, सुकिला बाहिर भने | कुनै द्यौता जस्ता सुघर, सुकिला बाहिर भने | ||
::कलेजामा हेर्दा मलिन फुहरी हेर्न | ::कलेजामा हेर्दा मलिन फुहरी हेर्न नहुने । | ||
कुनै काला, मैला, मलिन, फुहरी बाहिर भने | कुनै काला, मैला, मलिन, फुहरी बाहिर भने | ||
::मुटू छामी हेर्दा हृदय सहसा | ::मुटू छामी हेर्दा हृदय सहसा गद्गद हुने ॥ | ||
{{pcn|७}} | {{pcn|७}} | ||
हजारौँ के ! लाखौँ पथिकहरुमा भित्र सुकिला | |||
::थिये यौटा दोटा, अरु सकल काला र | ::थिये यौटा दोटा, अरु सकल काला र कुचिला । | ||
कठै रुञ्चे दुःखी हृदय सबको लाखन थरी | कठै ! रुञ्चे दुःखी हृदय सबको लाखन थरी | ||
::दुराशाले गर्दा गरम ऋतुको चातक | ::दुराशाले गर्दा गरम ऋतुको चातक सरी ॥ | ||
{{pcn|८}} | {{pcn|८}} | ||
कसैलाई कोही न अनुभव | कसैलाई कोही न अनुभव विश्रान्ति-सुखको | ||
::कसैको देखिन्थ्यो न त चहकिलो कान्ति | ::कसैको देखिन्थ्यो न त चहकिलो कान्ति मुखको । | ||
जता | जता हेर्यो तृष्णामय विकट 'कालाज्वर' उठी | ||
::डढेको छातीमा हरबखत कालो | ::डढेको छातीमा हरबखत कालो भुटभुटी ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Latest revision as of 21:38, 15 June 2025
This page has been validated
६
कुनै द्यौता जस्ता सुघर, सुकिला बाहिर भने
कलेजामा हेर्दा मलिन फुहरी हेर्न नहुने ।
कुनै काला, मैला, मलिन, फुहरी बाहिर भने
मुटू छामी हेर्दा हृदय सहसा गद्गद हुने ॥
७
हजारौँ के ! लाखौँ पथिकहरुमा भित्र सुकिला
थिये यौटा दोटा, अरु सकल काला र कुचिला ।
कठै ! रुञ्चे दुःखी हृदय सबको लाखन थरी
दुराशाले गर्दा गरम ऋतुको चातक सरी ॥
८
कसैलाई कोही न अनुभव विश्रान्ति-सुखको
कसैको देखिन्थ्यो न त चहकिलो कान्ति मुखको ।
जता हेर्यो तृष्णामय विकट 'कालाज्वर' उठी
डढेको छातीमा हरबखत कालो भुटभुटी ॥