Page:Shakuntala.pdf/17: Difference between revisions
No edit summary |
|||
| (2 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{center block| | |||
<poem> | |||
कुसुमहरु कलामा खोल्दछन् ओठ साना । | कुसुमहरु कलामा खोल्दछन् ओठ साना । | ||
विमल झलक झैं छन् सत्यका शीत दाना॥ | ::विमल झलक झैं छन् सत्यका शीत दाना॥ | ||
यस वनतिर जाँदा कल्पना बन्छ छीटो । | यस वनतिर जाँदा कल्पना बन्छ छीटो । | ||
तरुतल जल सँग्ली बिम्ब ली बोल्छ मीठो ॥ | ::तरुतल जल सँग्ली बिम्ब ली बोल्छ मीठो ॥ | ||
( | {{pcn|(११)}} | ||
रविकिरण फुटेका पुष्प रङ्गीन फुल्छन् । | रविकिरण फुटेका पुष्प रङ्गीन फुल्छन् । | ||
शिशु-सरलपनाका स्वर्गका जीव खेल्छन् ॥ | ::शिशु-सरलपनाका स्वर्गका जीव खेल्छन् ॥ | ||
मधुर प्रकृत बाली देवताबाट फल्छन् । | मधुर प्रकृत बाली देवताबाट फल्छन् । | ||
कतिपय धन मिल्छन् जो जगत्मा हुँदैनन् ॥ | ::कतिपय धन मिल्छन् जो जगत्मा हुँदैनन् ॥ | ||
{{pcn|(१२)}} | |||
अमृतरस फिँजारी शीतला9ह्लादकारी । | अमृतरस फिँजारी शीतला9ह्लादकारी । | ||
हृदय कुमुदिनीको हास्यद्वारा उघारी ॥ | ::हृदय कुमुदिनीको हास्यद्वारा उघारी ॥ | ||
छिरबिरसित भारी रम्य पारी छहारी । | छिरबिरसित भारी रम्य पारी छहारी । | ||
मधुमय | ::मधुमय विधु ओर्ली डुल्दछन् भै विहारी ॥ | ||
{{pcn|(१३)}} | |||
तरल जलपरीका नागिनीतुल्य झीना । | तरल जलपरीका नागिनीतुल्य झीना । | ||
रजतपयर नाच्छन् स्वप्नभन्दा मसीना ॥ | ::रजतपयर नाच्छन् स्वप्नभन्दा मसीना ॥ | ||
विधुकर तल पर्दा झल्मलाएर बोली । | |||
'कल कल कल' ती मिलाएर लोली॥ | ::'कल कल कल' भन्छन् ती मिलाएर लोली॥ | ||
{{pcn|(१४)}} | |||
झलमल नभ नीला झूल झैं झल्ल पारी । | झलमल नभ नीला झूल झैं झल्ल पारी । | ||
तमकन भवनिद्रातुल्य पारी फिँजारी ॥ | ::तमकन भवनिद्रातुल्य पारी फिँजारी ॥ | ||
अचल पवन अड्दा स्तब्धता ली | अचल पवन अड्दा स्तब्धता ली निशाले । | ||
विहगभजन, सुत्दो ! ध्यान गर्छे मजाले ॥ | ::विहगभजन, सुत्दो ! ध्यान गर्छे मजाले ॥ | ||
{{pcn|(१५)}} | |||
कुसुमित | |||
कुसुम विहग | कुसुमित छ यही नै सत्यशाखाप्रशाखा ।। | ||
प्रकृति सृजद्वारा चारुताका | | ::कुसुम विहग बन्दै पाउँछन् आदिभाषा ॥ | ||
मनुजहृदय खिच्छिन् सत्यतर्फै पवित्र ॥ | प्रकृति सृजद्वारा चारुताका विचित्र | | ||
::मनुजहृदय खिच्छिन् सत्यतर्फै पवित्र ॥ | |||
{{pcn|(१६)}} | |||
</poem>}} | |||
Latest revision as of 11:35, 15 June 2025
कुसुमहरु कलामा खोल्दछन् ओठ साना ।
विमल झलक झैं छन् सत्यका शीत दाना॥
यस वनतिर जाँदा कल्पना बन्छ छीटो ।
तरुतल जल सँग्ली बिम्ब ली बोल्छ मीठो ॥
(११)
रविकिरण फुटेका पुष्प रङ्गीन फुल्छन् ।
शिशु-सरलपनाका स्वर्गका जीव खेल्छन् ॥
मधुर प्रकृत बाली देवताबाट फल्छन् ।
कतिपय धन मिल्छन् जो जगत्मा हुँदैनन् ॥
(१२)
अमृतरस फिँजारी शीतला9ह्लादकारी ।
हृदय कुमुदिनीको हास्यद्वारा उघारी ॥
छिरबिरसित भारी रम्य पारी छहारी ।
मधुमय विधु ओर्ली डुल्दछन् भै विहारी ॥
(१३)
तरल जलपरीका नागिनीतुल्य झीना ।
रजतपयर नाच्छन् स्वप्नभन्दा मसीना ॥
विधुकर तल पर्दा झल्मलाएर बोली ।
'कल कल कल' भन्छन् ती मिलाएर लोली॥
(१४)
झलमल नभ नीला झूल झैं झल्ल पारी ।
तमकन भवनिद्रातुल्य पारी फिँजारी ॥
अचल पवन अड्दा स्तब्धता ली निशाले ।
विहगभजन, सुत्दो ! ध्यान गर्छे मजाले ॥
(१५)
कुसुमित छ यही नै सत्यशाखाप्रशाखा ।।
कुसुम विहग बन्दै पाउँछन् आदिभाषा ॥
प्रकृति सृजद्वारा चारुताका विचित्र |
मनुजहृदय खिच्छिन् सत्यतर्फै पवित्र ॥
(१६)