Page:Prometheus.pdf/14

त्यो आशाबादी घन निराशमा भन्थ्यो,
"फुल्दछ मृत बोट । चल्दछ मृत वात ।
बल्दछ निर्वापित उवाला फेर ।
भ्रि्र छ केही अमर, भाग्दो
अक्षरलाई... हुन्छ प्रभात, सबेर ।

(२१)
"प्रभात एक आवश्यकता हो अहार्य,
सर्वजातिको जागरण अनिवार्य,
नित्यधार्य एक स्बप्न... मृत्युउपर अमृत ।
यो बिष्फोट अलक्षित, उम्लिँदो
सुवर्ण-शक्तिको भबिष्योदरको प्रकाश ।
प्रत्यावर्तन परमेश्वरको ।
अक्षरको पुनर्जन्म ।"

(२२)
मुर्दा अणुहरू तनका, त्यक्त, व्यक्त,
सिक्डे, खहरिए फ्रे तृषारमा, त्यसका ।
प्रत्यणृध्वंसले तर जागछक
भावनाले स्वप्न सिँगारी बसी
सकल ज्वलनका शक्तिले, विचिच
नवजीवनको पुतलीस्वरूप
जागृत नबनी, चीसो भयो निशाको
शासनमा, निस्पष्ट जगत्‌को लास ।

(२३)
तर त्यो चीसो अग्रदूत थियो
परिवर्तनको... दृष्टिहीनले, 'प्रलय' भने ।
तब आई प्रभा, मंजुहासिनी
पुग्दै सुरसुन्दरीहरूका दुगजल

(२४)
आयो प्रभात तब, कुक्कुट-राग,
शीत-पराग ।
रांखध्वनिले दिशा दघ उद्बोधी,
आयो छविध्वज । दशहय सविता,
नव संदेशमा, प्रत्यावर्तित,
प्रपुष्पित सुरसुन्दरीले, बले,
शिखरारूढ पूर्वात्तर हिमालयमा,
घपधप, धपधप, धपचप !......

(२५)
सुतुवाहरू, चीसा खुम्चिएका गुँडका,
छातिए ओसीलो सुवासमा बिहानको,