Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/295

(१६)
हामिमाझ दिनमा झक मारी
फेदिमा यसरि पाउ पसारी ।
पर्दछौँ जति सुती अलपत्र
औललाइ उति पर्दछ सत्र ॥

(१७)
व्यर्थ फालि हिँडने शुभ वेला
शैलमाथि कसरी पुगिएला ?
धामले पछि सरासर हामी
बन्दछौँ सब अवश्य बिकामी ॥

(१८)
मित्र ! यो समय व्यर्थ नफाल
धोउ हात मुख चित्त सम्हाल ।
कृत्यको सरल मार्ग समातौँ
स्वप्नको भ्रम लिएर नमातौँ ॥

(१९)
मित्रवर्ग ! बटुवाहरु धेर
सुस्तसुस्त सजिलैसित हेर ।
शैलमा चढिसके किन व्यर्थ
गर्दछौँ अझ सुतेर अनर्थ ॥