Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/202: Difference between revisions
→Not proofread: Created page with "<noinclude>{{start center block}}</noinclude> <poem> </poem> <noinclude>{{end center block}}</noinclude>" |
No edit summary |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|(३)}} | |||
त्यो यौटा हँसिलो उपक्रम थियो टाढा छ त्यस्को कथा | |||
::यो हाम्रो प्रिय राष्ट्र भर्खर उठ्यो भोगी हजारौँ व्यथा । | |||
यस्को शौर्य र धैर्य शक्ति गुणको राखी सदा सम्झना | |||
::गर्नै पर्दछ हामि कोटि जनले अभ्यर्थना, अर्चना ॥ | |||
{{pcn|(४)}} | |||
त्यो जादू तरवारको लपलपे, त्यो तापसी मन्तर | |||
::लाग्दा लट्ठ भई हिमाल तकिया हामी अड्याई शिर । | |||
त्यो भैँमा चिरकाल मूर्छित सरी पल्टीरहेको थियो | |||
::डस्ता उत्कट कीटले रगतको धारा बहेको थियो ॥ | |||
{{pcn|(५)}} | |||
त्यस्तो हालतमा पनी हृदयको भित्री मिही चेतना | |||
::अर्धोन्मीलित भावमा अलिअलि क्यै गर्दथ्यो चिन्तन । | |||
भित्रै केवल कल्पना कलमले तस्बीर लेख्दै थियो | |||
::मानू स्वप्न कुनै नवीन युगको प्रत्यक्ष देख्दै थियो ॥ | |||
{{pcn|(६)}} | |||
देखेथ्यो जुन त्यो अपूर्व सपना उस्ले बिहानीपख | |||
::निद्राबाट उठेपछि सकल त्यो छर्लङ्ग भो सम्मुख । | |||
उस्को त्यो सुकिलो हिमाल तकिया सारा सुनौलो गरी | |||
::चौतर्फी उदयाऽऽद्रिका शिखरमा झल्क्यो उषा माधुरी ॥ | |||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Latest revision as of 11:23, 18 May 2025
(३)
त्यो यौटा हँसिलो उपक्रम थियो टाढा छ त्यस्को कथा
यो हाम्रो प्रिय राष्ट्र भर्खर उठ्यो भोगी हजारौँ व्यथा ।
यस्को शौर्य र धैर्य शक्ति गुणको राखी सदा सम्झना
गर्नै पर्दछ हामि कोटि जनले अभ्यर्थना, अर्चना ॥
(४)
त्यो जादू तरवारको लपलपे, त्यो तापसी मन्तर
लाग्दा लट्ठ भई हिमाल तकिया हामी अड्याई शिर ।
त्यो भैँमा चिरकाल मूर्छित सरी पल्टीरहेको थियो
डस्ता उत्कट कीटले रगतको धारा बहेको थियो ॥
(५)
त्यस्तो हालतमा पनी हृदयको भित्री मिही चेतना
अर्धोन्मीलित भावमा अलिअलि क्यै गर्दथ्यो चिन्तन ।
भित्रै केवल कल्पना कलमले तस्बीर लेख्दै थियो
मानू स्वप्न कुनै नवीन युगको प्रत्यक्ष देख्दै थियो ॥
(६)
देखेथ्यो जुन त्यो अपूर्व सपना उस्ले बिहानीपख
निद्राबाट उठेपछि सकल त्यो छर्लङ्ग भो सम्मुख ।
उस्को त्यो सुकिलो हिमाल तकिया सारा सुनौलो गरी
चौतर्फी उदयाऽऽद्रिका शिखरमा झल्क्यो उषा माधुरी ॥