Page:Mhendu.pdf/17: Difference between revisions
No edit summary |
|||
| (2 intermediate revisions by one other user not shown) | |||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Validated | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
<noinclude>{{start center block}}</noinclude> | <noinclude>{{start center block}}</noinclude> | ||
<poem> | <poem> | ||
[१३] | {{pcn|[१३]}} | ||
आफ्नोभन्दा तामाङ् बोली | आफ्नोभन्दा तामाङ् बोली | ||
बैंस मधुरका लाली खोली ! | ::बैंस मधुरका लाली खोली ! | ||
अधर गुलाबी बोली बोली | अधर गुलाबी बोली बोली | ||
भन्दछ यौटै मानव मानव | ::भन्दछ यौटै मानव मानव | ||
एकै सूतको कञ्चन चोली । | एकै सूतको कञ्चन चोली । | ||
[ | |||
सुन्दा ' | {{pcn|[१४]}} | ||
छुन्छिन् इन्दीवरका विन्दु | सुन्दा 'म्हेन्दु' गाना इन्दु | ||
::छुन्छिन् इन्दीवरका विन्दु | |||
झर्छन् तारा पृथ्वी जलमा | झर्छन् तारा पृथ्वी जलमा | ||
बन्छन् | ::बन्छन् द्यौता मानव बन्धु ! | ||
गाँसी नाला सारालाई | गाँसी नाला सारालाई | ||
लिन्छन् छातीमाथि सिन्धु । | ::लिन्छन् छातीमाथि सिन्धु । | ||
परमेश्वरले आफ्नो मूर्ति | परमेश्वरले आफ्नो मूर्ति | ||
छाया | ::छाया झार्छन् मानव दिलमा | ||
गाँसिन्छन् सब देश र रीति | गाँसिन्छन् सब देश र रीति | ||
माला बन्दै | ::माला बन्दै रङ्गी फूलमा ॥ | ||
भाषा | {{pcn|[१५]}} | ||
यौटै रूखमा हाँगा फुल्छन् ! | भाषा घुम्छन्, जाति मिल्छन् | ||
::यौटै रूखमा हाँगा फुल्छन् ! | |||
देव र देवी पन्छी डुल्छन् ! | देव र देवी पन्छी डुल्छन् ! | ||
एकै ज्योति फूलमा फुल्छिन् ॥ | ::एकै ज्योति फूलमा फुल्छिन् ॥ | ||
[१६] | |||
{{pcn|[१६]}} | |||
सिर्जन कुञ्जी परमेश्वरले | जानें मैले प्रेमले खोले | ||
::सिर्जन कुञ्जी परमेश्वरले | |||
एकै दिलले हाँसी बोले | एकै दिलले हाँसी बोले | ||
त्यसमा रँगरँग भिन्दै घोले | ::त्यसमा रँगरँग भिन्दै घोले | ||
धेर दिशामा लहरी डोले | धेर दिशामा लहरी डोले | ||
शवल बनेका पन्छी बोले । | ::शवल बनेका पन्छी बोले । | ||
{{pcn|[१७]}} | |||
हेलम्बुमा कान्तिपुरी छन् | हेलम्बुमा कान्तिपुरी छन् | ||
::कान्तिपुरीमा भोट भरी छन् | |||
कान्तिपुरीमा भोट भरी छन् | |||
फूल अनेकन बोटभरी छन् | फूल अनेकन बोटभरी छन् | ||
::कमलहरूमा दिव्य गुलाफ । | |||
एक छ फुल्दो, फल्दो, बल्दो, | एक छ फुल्दो, फल्दो, बल्दो, | ||
::एक अनेकन लहरी चल्दो | |||
एक अनेकन लहरी चल्दो | |||
आखिर सारा रँगहरू मिल्छन् | आखिर सारा रँगहरू मिल्छन् | ||
::आखिर सब स्वर मुटुमा मिल्छन् | |||
प्रेम प्रेरणा सुन्दर राहा | |||
::ब्रह्म अनेक छ एक मिलाप ॥ | |||
{{pcn|[१८]}} | |||
सुनयुग हाम्रा नभमा फुल्छन् | सुनयुग हाम्रा नभमा फुल्छन् | ||
::मनका सपना बादल झुल्छन् । | |||
मनका सपना बादल | |||
उदयहरूले नवी उछल्छन् | उदयहरूले नवी उछल्छन् | ||
::तारा बिरादर नभमा फुल्छन् । | |||
तारा बिरादर नभमा फुल्छन् । | प्रेरण हावा ऋतुमा डुल्छन् | ||
प्रेरण हावा | ::कविहरू तादीसँगमा झुल्छन् ! | ||
मानिस हो संसार ! | |||
कविहरू तादीसँगमा | ::उदय नयाँमा नवध्वनि खुल्छन् | ||
मानिस हो संसार | |||
उदय नयाँमा नवध्वनि खुल्छन् | |||
बादल बन्दै ज्योति माथि | बादल बन्दै ज्योति माथि | ||
::चढ्दछ पारावार ! | |||
चढ्दछ पारावार ! | |||
फटिक फुटेको लयमा चल्छन् | फटिक फुटेको लयमा चल्छन् | ||
::एक अनेकौँ पार ! | |||
एक अनेकौँ पार ! | |||
विश्वकी देवी सुन्दर छाया | विश्वकी देवी सुन्दर छाया | ||
::गाना भर्दै दायाँ बायाँ | |||
गाना भर्दै दायाँ बायाँ | |||
आँसुहरूले फूल सिँगारी | आँसुहरूले फूल सिँगारी | ||
::आऊ आऊ सपना प्यारी | |||
गिरिवनहरूका अमृत भारी ॥ | गिरिवनहरूका अमृत भारी ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
{{end center block}} | {{end center block}} | ||
Latest revision as of 17:33, 3 May 2025
[१३]
आफ्नोभन्दा तामाङ् बोली
बैंस मधुरका लाली खोली !
अधर गुलाबी बोली बोली
भन्दछ यौटै मानव मानव
एकै सूतको कञ्चन चोली ।
[१४]
सुन्दा 'म्हेन्दु' गाना इन्दु
छुन्छिन् इन्दीवरका विन्दु
झर्छन् तारा पृथ्वी जलमा
बन्छन् द्यौता मानव बन्धु !
गाँसी नाला सारालाई
लिन्छन् छातीमाथि सिन्धु ।
परमेश्वरले आफ्नो मूर्ति
छाया झार्छन् मानव दिलमा
गाँसिन्छन् सब देश र रीति
माला बन्दै रङ्गी फूलमा ॥
[१५]
भाषा घुम्छन्, जाति मिल्छन्
यौटै रूखमा हाँगा फुल्छन् !
देव र देवी पन्छी डुल्छन् !
एकै ज्योति फूलमा फुल्छिन् ॥
[१६]
जानें मैले प्रेमले खोले
सिर्जन कुञ्जी परमेश्वरले
एकै दिलले हाँसी बोले
त्यसमा रँगरँग भिन्दै घोले
धेर दिशामा लहरी डोले
शवल बनेका पन्छी बोले ।
[१७]
हेलम्बुमा कान्तिपुरी छन्
कान्तिपुरीमा भोट भरी छन्
फूल अनेकन बोटभरी छन्
कमलहरूमा दिव्य गुलाफ ।
एक छ फुल्दो, फल्दो, बल्दो,
एक अनेकन लहरी चल्दो
आखिर सारा रँगहरू मिल्छन्
आखिर सब स्वर मुटुमा मिल्छन्
प्रेम प्रेरणा सुन्दर राहा
ब्रह्म अनेक छ एक मिलाप ॥
[१८]
सुनयुग हाम्रा नभमा फुल्छन्
मनका सपना बादल झुल्छन् ।
उदयहरूले नवी उछल्छन्
तारा बिरादर नभमा फुल्छन् ।
प्रेरण हावा ऋतुमा डुल्छन्
कविहरू तादीसँगमा झुल्छन् !
मानिस हो संसार !
उदय नयाँमा नवध्वनि खुल्छन्
बादल बन्दै ज्योति माथि
चढ्दछ पारावार !
फटिक फुटेको लयमा चल्छन्
एक अनेकौँ पार !
विश्वकी देवी सुन्दर छाया
गाना भर्दै दायाँ बायाँ
आँसुहरूले फूल सिँगारी
आऊ आऊ सपना प्यारी
गिरिवनहरूका अमृत भारी ॥