View source for Page:Shakuntala.pdf/263

<noinclude><pagequality level="3" user="Rbn" /></noinclude><noinclude>{{start center block}}</noinclude>
<poem>
रङ्ग लिन्छ बीच बीच ।
::शैल-जन्म वारि-स्रोत ॥
टिप्दछन्‌ प्रशस्त चारु ।
::उब्जनी गरेर साधु ॥
रङ्ग रङ्ग खण्ड खण्ड-
::त्यो लशून त्यो गहूँ कि ?
पीतमा हरा सुचारु ।
::के र त्यो अगाडि आलु ॥
बुर्बुरे छ मुन्द्रिएर ।
::क्या प्रसाधिताङ्ग क्षेत्र ॥
अन्नदार कीर्तिकान्त ।
::मेदिनी प्रसन्न हेर ॥
देवराज-राज्य-कीर्ति-
::को हरा सिँगारतुल्य ॥
{{pcn|(१९)}}

लालिमालसत्‌ छ व्योम ।
::स्वर्ग रङ्ग वैलिएर ॥
झल्किँदो सुवर्ण चूड ।
::राजधाम शन्तिसाथ ॥
श्रान्त हुन्छ, झल्किँदैन !
::मौनकीर्ति शैलतुल्य ॥
शिल्पचारु बन्छ शान्त ।
::बाटिका फिका भएर ॥
पङ्ख डाक्दछन्‌ दिनेश ।
::फिर्दछन्‌ स्वहर्म्यतर्फ ॥
{{pcn|(२०)}}

छन्‌ फिका पुरी विशाल ।
::शान्तिकी स्वराज्यतुल्य ॥
मिर्मिरि बनेर जान्छ ।
::दृश्य मेघ वैलिएर ॥
आउँछन्‌ सुवर्णभस्म ।
::गौतमी सफेदकेश ॥
{{pcn|(२१)}}
</poem>
<noinclude>{{end center block}}</noinclude><noinclude></noinclude>