Mhendu/prathama
[१]
उषा परी
हिमाल झरी ।
[२]
आँखा चङ्खी
सुनको पङ्खी ॥
[३]
फर फर गर्दै
हावा हम्की ।
गिरिशिर टेकी
झिलमिल गम्की ॥
[४]
हाँस्छे उषा
लाली छर्की ।
कुसुम छ सुन्दर
मोती लुर्की ॥
[५]
धप्के चूली
सुन झैँ फुली ।
झलझल झल्का
नाला टल्की ॥
सुन सुन झिल्की
क्या, नगवेली
[६]
सुरपुर मुस्की
बास्ना फुस्की ।
मगमग हावा
चल्दछ लस्की ॥
[७]
आधा ब्यूँझी
थूँगा झस्की ।
सरसिज फुस्की
मुसमुस मुस्की ॥
[८]
सपना मेरो
सुनको फेरो ।
घुम्दै ब्यूँझ्यो
नभ वन घेरो ॥
[९]
रुनुझुनु छन्छन्
अणु अणु बन्छन् ।
आशा पखेरु
नव स्वर लिन्छन् ॥
[१०]
यी हुन् 'म्हेन्दु'
गिरिकी शोभा ।
सुरपुरबाटै
झर्छिन् हो वा ?
[११]
सुषमा रानी
स्वर्ग बयानी ।
सुनकेस्री यी
फूलकी खानी ॥
[१२]
तुहिन वदनमा
जीवन लाली ।
फुल्दो तनमा
बास्ना हाली ॥
[१३]
गिरिशिर बाली
खगस्वर ताली-
सँग यी झुल्छन्
डाली डाली ॥
[१४]
हँसमुख राम्री
जिउ सब फूलफूल ।
तिनले पर्ने
लिनु गह लव जल ॥
[१५]
तर पर पर छन्
युग युग सब पल ।
किन यति निठुरी
मुख त्यति कोमल !
[१६]
नरमपनामा
मोती टलपल ।
निठुरपनामा
कण्टक विह्वल ॥
[१७]
हृदय छ मेरो
निशिदिन खलबल ।
परमुख बन्दा
शिखर समुज्ज्वल ॥
[१८]
जब ती ऊषा
जस्ती झलमल
बोल्छिन् नाला
स्वरमा कल्कल ॥
[१९]
पत्थर सुन्दर
बोल्छन् "जलजल !"
हाँसो चोरी
ऊषा झलमल ॥
[२०]
हेरी चाला
मीठा चञ्चल ।
फूलमा दाना
सिक्छन् ढलमल
[२१]
उनको हाँसो
देखी फुल्छन् ।
राम्रा रँगका
फूलहरू पलपल ॥
[२२]
छन् फुलबूना
बनकी टूना ।
मृगिनीका झैँ
गहका कूना ॥
[२३]
ह्वैनन् म्हेन्दु
निष्ठुर हाइ !
रोक्छन् आमा
दाज्यू भाइ ।
[२४]
मैले देखें
सपना यौटा ।
उड्थिन्, लग्थे
सुरपर द्यौता ॥
ओढ्थिन् उनले
सुनसुत बादल ।
बज्थे करमा
सब मृदु स्वरमा
रुनु झनु साना ।
दिल-रव नाना ।
म थिएँ तलतिर
उनतिर हेर्ने-
टप्प खसालिन्
आँसु दाना ॥
[२५]
ब्यूँझी देख्छु
झर्दी ऊषा
तस्विर सुन्दर
सुनकी भूषा ॥
[२६]
प्रणय प्रतिज्ञा-
माथि तुषारो ।
पर्दछ, बोल्नै
अब कति गाह्रो
कुसुम- तनीको
झन् दिल साह्रो ॥
[२७]
रोयौ किन रे ?
हाँगा, भन रे ?
हामी खोज्छौँ
ऊषा छुन रे !
सपना जस्ती
घरकी सुन रे !
टकले फुल्छौँ
रोई मन रे !
[२८]
तर उनलाई
हाय ! न हाई !
आफ्नै छविकी
स्वर्गरजाइँ ॥