Lalitya bhag 1 ra 2/birahinika upar sakhiko prashna

विरहिणीका उपर सखीको प्रश्न

(१)
जुटाइ शिरमा लटा वदन-फुस्रो गरी
बसी विजन ठाममा नयन नासिकामा धरी ।
विचार कुन तत्त्वको गरदछ्यौ अ-केली बनी
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(२)
शरीरभर बाहिरै झलकँदा नसा(शा)- जाल यो
विशेष-रुचि भङ्गको स(श) कल चित्तले देखियो ।
झुकीकन महेशको गरदछ्यौ पुकार पनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(३)
घडी विकट भस्त्रिका हुन्छ निःश्वासले
घडी अचल भै तिमी अडदछ्यौ सुखाऽऽभासले ।
विलक्षण छ वातको गति, बुझिन केही पनि
सखी ! भने वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(४)
बगाइ पसिना घना खलखली, सही कम्पन
बलैसित उठाइछौ सब सहस्रपत्राऽऽसन ।
झिजो बहुत मान्दछौ अलिक बात चल्दा पनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(५)
चढ्यो अब शनै: शनैः पवन कण्ठमा भन्दछ्यौ
विशालतम विश्व यो सकल शून्यझैँ ठान्दछ्यौ ।
बसी फगत सुन्दछ्यौ विविध मञ्जु गुप्त ध्वनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(६)
जिऊ सब शुकी-शक्यो, पलक लाउँदीनौ रति
कुनै विषयमा पनि सुमुखि ! छैन भन्छ्यौ मति ।
असम्भव छ के अहो !! अब-लयै हुनमा पनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(७)
घडी तिमि लगाउँछ्यौ फगत दृष्टि नाडीतिर
घडी विविधचक्रको विषय-तर्फ दिन्छ्यौ सुर ।
विचारकन गर्दछ्यौ बहुत कुण्डलीको पनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(८)
घुमाई मनमा सदा प्रण-वलाइ बेसरी
निरन्तर-र-त-रङ्गको मधुर तान एकै घरी ।
मुनि-व्रत लिँदालिँदै शुकिशक्यो सबै जवानी
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(९)
चढ्यो चढनुसम्म यो अ-तनु-वेधको वैभव
खडा छ पिँजडाविषे फगत हंस मात्रै अब ।
म देखदिन खेचरी हुन बिलम्ब कत्ती पनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥

(१०)
निरञ्जन, निरीह, निर्मय, नितान्त, निर्लेप, यो
स्वरुपकन देखदा तन सशङ्क मेरो भयो ।
दया गर अलीकती, बुझिन मर्म कत्ती पनि
सखी ! भन वियोगिनी हुन गयौ कि ? वा योगिनी ॥