This page has not been proofread
अनि सुन्दरमा त सत्य नै ।
नलिई
दाग विरोधका
कुनै ॥
झललल्ल झझल्किएसरि । हुन गै चित् गहिरो रसाउँछ ॥ (१७) दिलको कलिलो सुकेन्द्रमा । वनका
छवि झल्कीकन अनि
फूल जन्मिए ॥
सपनाहरूसरि । रोएर
सुगन्ध
जन्मिए ॥
५०) रुन आउँदछौं यहाँ सन । पुथिवीमा रुनकै विलास ली॥ अनिवार्य अतृप्त कामनाहरुका नाद अतृप्त ओश ली॥ ०९)
कुन चीज नपुग्दथ्यो अब । सब संसार अहो ! मनाउँथ्यो ॥ जगतै वन भै तिनी तर । अब छन् दास भजेर सुन्दर ॥
(२०)
“कुन ठाउँ तिमी पट शकुन्तला पुनाव ।
मुखले पुष्पहरू
फुलाउँछयौ
?
अनि आँसु सिँणर । स्मृतिको दिव्य, सुगन्ध दीकन ? (र)
वनकी दुहिता तिमी बनी ।
वनका
पत्रहरू
हरासँग॥
निकटै
कुञ्जविषे
हराउँछथौ ॥
छल गर्न सिकी प्रसून झैं । (रर)
