This page has been proofread
अथ
वर्षा-विचार
१
ग्रीष्मको गरमी-भित्र घुमी खायेर चक्कर ।
कविको लेखनी दौड्यो वर्षा-वर्णन-खातिर ॥
२
प्रजाको हर्षका साथ जल वर्षा गरीकन ।
आईपुगी प्रिया वर्षा, वर्ष-तुल्य बने दिन ॥
३
समुद्र चिर्दै उत्रेका मत्त दिग्गजको छटा ।
झल्काई गर्जंदै निस्क्यो चौतर्फी घनको घटा ॥
४
सुन्दा दिगन्तमा दूर मेघको धीर गर्जन ।
मानो-मयूर उफ्रन्छ लोकको दङ्ग भैकन ॥
५
छोडी क्षितिजको रेखा सुस्त-सुस्तै उँभो-तिर ।
मैनाक-तुल्य त्यो कालो उठायो मेघले शिर ॥
६
देखिन्छ नयनाऽऽनन्दी उसकी कान्ति-माधुरी ।
टलक्क टल्कने चिल्लो नाल पर्वतको सरी ॥
