Jump to content

Page:Ek chihan.pdf/97

From Nepali Proofreaders
Revision as of 21:26, 20 April 2025 by Rbn (talk | contribs)
This page has not been proofread

त हरियो बिरुवापात खोजीखोजीकन खाने स्वभावै हुन्छ । अव्यवस्थासाथ यसलाई पाल्नेदेखि पो हाम्रो रिस हुनुपर्छ ।" हाकुमायाले सम्झाउँदै भनिन् ।

बल्ल शिवनारानको रिस मर्यो । ओसारमा पसेर पल्टँदै उनले हाँस्तै ठट्टाको भावमा हाकुमायालाई भने- "आज तिमीसँग ठट्टा गर्न नपाएको भए सायद म पनि निदाइ सक्थेँ, बदमास गाईले आज हामीले रगत पसिना बगाएको खेर पठाइ दिने थियो । भाग्यै भयो, आज तिमीसँग ठट्टा गरिरहेको !"

भोलिपल्ट उठ्नासाथ शिवनारानले गाई थानामा बुझाइदिए ।