Jump to content

Page:Prithviraj chauhan.pdf/122

From Nepali Proofreaders
Revision as of 10:40, 19 April 2025 by Rbn (talk | contribs)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
This page has not been proofread

सागर दिलको गहिरो ध्वनि
सबैलाई सुनायो ।
वीरका माशी जागेर उठे
उसले बोलायो ।
सुतेका नजर भारत वीरको
डकाले खुलायो ।

(१२)
देख्नेले लागे उसका पछि
रणका भेरीमा ।
उनलाई बनाए सेनाका पति
ऐक्यका घेरीमा ।
देख्नेले देखे सत्यानाश थियो
आलस्य देरीमा ।

(१३)
इस्लामको राक्षस बाएर मुख
भारतलाई निलन ।
आएको बेला थिएन पहिले
हिन्दूको मिलन ।
इर्ष्या र द्वेष अनेक थिए
दशन चिलन ।

(१४)
इस्लामको राक्षस मुख बाई आयो
तरबारका दाहाले ।
सभ्यता निल्ने खाल्डो पेट
अन्धकारलाई फैलाउने म्लेच्छ
सभ्यको आहाराले ।
जिभ्रोमा थियो गाईको रगत
रुधिरको धाराले ।
संस्कृतिलाई भारतको पिऊँ
भनेर साराले ।
कला र विद्याको छाती चिर्ने
दाँतीका आराले ।