This page has not been proofread
एकादश सर्ग
(१)
घार सय नब्बे है तिर
उत्तर भारत थर र हर
लडाईंको बादल घर र घर
आकाशमा मुश्लियो ।
रजपूत वीरका मनमा पनि
त्रासको छाया आकाशमनि
पारेर उठयो के गरूँ भनी
भारतको कालो द्वेष बनी
बादल मुश्लियो ।
(२)
अभागी थिए दुइटा द्वारा
भारतका अभागी ।
म्लेच्छका दुइटा आँखाके काला
जसबाट बल्थे लडाईंका ज्वाला
