This page has not been proofread
चतुर्थ विश्राम
१
अलिबेर पतङ्गका कुरा
मनले खूब गमें पुरा पुरा।
उनको जब मौन भङ्ग भो
अनि अर्कैतिरको प्रसङ्ग भो।।
२
निशाले जो मेरो उपर तमको चादर धरी
उषाको त्यो हाँस्तै निमिषभरमा नै पर गरी।
बित्यो एवंरीत्या रुचिकर शरत्काल सुखमा
परीहालें मानू पछि त म कठै मृत्युमुखमा।।
३
स्वभावैले हो वा अविदित कुनै कर्मवश हो?
दशाले हो यद्वा कुटिले विधिको कोपवश हो?
नजाने केले हो प्रकृतिजननीको मुख भरी
जम्यो कालो पोतो मधुर मुखशोभा सब हरी।।
४
मदारी झैं छोप्तै नजर सबका गुम्म कुइरो
घुस्यो मानू रोप्तै मुटुबिच तिखो शीतसुइरो।
जगत्मा चौतर्फी मलिन झुसिलो भाव भरियो
दिनश्रीको साथै तन सकल मेरो गँगरियो।।
५
पिट्यो पाता कस्तै विकट रिपु भै शीतल शठले
तुषारोले मार्यो शिर सब थिची लात्ति हठले।
चुट्यो, टोक्यो, ठोक्यो अधम हिमले हुर्मत लियो
हुरीले मुण्ट्यायो विकट गलहत्तीतक दियो।।
