This page has not been proofread
कालेको कानमा साउती गरूँ, पाकेको पिप ह्वास्स गन्हाउँछ
गोरेको कानुमा सुटक्क भन्न, बज्र बहिरो सुन्दैन
कल्लाई भनूँ, कल्लाई भनूँ, यो बजारको भाउबेसाहा
हरिबोधिनी एकादशी, घाँटीमा पिँडालु कोक्याए झैँ लाग्छ
(५)
बेपत्ताका मानिस झ्वाट्ट माथि शिरमा पुग्छन्
हेर्दाहेर्दै तुरुन्त फेरि तल पुच्छरमा झर्छन्
उन्नति र अवनतिको के छ र यहाँ ठेगान ?
वैकुण्ठे चतुर्दशीमा वैकुण्ठे खेलेझैँ लाग्छ
(६)
एक बित्ताको देशमा कति पो काम होला र !
मिलेर बसौँ भने के ठाम नहोला र ?
हरेक टोलका ठूला घर–अड्डा र कर्मचारी
बालाचतुर्दशी, पशुपतिको वनमा सतबीउ छरेझैँ लागे
(७)
सैँतीस सालको साहित्य सेवाले न कसैलाइ रिझाउनै सकियो
न त एकतीस वर्षको नोकरीमा कौडी कमाउनै सकियछ
न त एक दर्जन छोराछोरीको बाबु नै बन्न सकियो
सारा जीवन त पुसको आइतबार झैँ अलिनो पो लाग्छ
(८)
