This page has not been proofread
टुलुक्क हेर्दा बिउँझेर बीचमा
तँलाई मेरो बहुतै नगीचमा ॥
झलक्क देखेँ निमुखो अकिञ्चन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
८८
मलाइ बंशी-स्वरले जगाउँदा
थुपुक्क मेरा तहमा तँ आउँदा ॥
पलट्ट पल्ट्यो अघिको विवेचन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
८९
बनी चनाखा, उस दिव्य वासमा
दिएर आँखा रसिलो प्रकाशमा ॥
विनोद गर्दा भव-भीति देखिन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
९०
विवेक बंशी-स्वरको गरे पछि
मिठो अनासक्ति सुधा झरे पछी ॥
न रोग बाधा छ, न भोग भर्मन
तँलाइ मालुं छ कि ? यो कुरा मन ! ॥
९१
