This page has not been proofread
(अनुष्दुप्)
अनसूया तथा 'चारु' अर्की एक प्रियम्वदा ।
खेल्थे साथी भई तीन हाँगामा पुष्प झैं बनी ॥
(४६) रानी पारी तिनैलाई ताज फूल बनाउँदै । सँगारी नाच्दथे आफू, मानो विपिनका परी ॥ ५४७)
वलुन्धरा कतै ताच्थे कतै “छम् छम् छनानना ।”
पुष्पका तालमा नाच्थे सुखतुल्य सबै जना ॥ (ढ्द)
बिहा गरेर ती खेल्थे 'चाह' राजा बनीकन । रानी शकुन्तला बन्थिन् प्रजा बन्धे अरू जन ॥
(४९) (शालिनी) यस्तै लीला बाल्यमा चारु खेली । मीठो पाई सौख्य जस्ती चोरी गाना मालिनीका उज्याली ।
बढदूथिन्
हाम्री (५०)
जूनै जूनैबाट मानो फूलै फूलैबाट
हवेली ॥
अप्सरारूपवाली ॥
कुँदेकी । मानो
ननेकी॥
राता गाला दीर्घ आँखा उज्याला । ' विश्वश्वी झैं प्रातमा चारुचाला ॥
(५१) बढ्थिन् हाम्री ब्रालिका दिव्य राम्री । तोते
बोली
जस्तो
पारी
झुप्रोलाई
एक
अप्सरा
शब्द
घोली॥
खूप भारी (५२)
कुमारी॥
थुप्रो जुहार ।
