हिंसाका जगमा छ शैशव जहाँ यो दिव्यता पाउने ।
त्यस्तो बालमिठासको अमृतमा छन् सिंह भोकाउने ॥ छाडी शावकलाइ बालक यहाँ ती सिंह आत्मा पनि ।
देख्छन् शैशवको
अहिंस्रकपनाको
स्वर्गको
मोहिनी ॥
(र३)
एकै केन्द्र छ ऐशभित्र दिलमा सारा त्यहाँ भाइ छन् ।
हिंसा नै तमको विकार बुझिने छन् दिव्य क्या सूचना ॥ आत्मा हेर, विभिन्न रूपहरुमा ती फूलमा जन्तुमा । एकै ऐक्य सहानुभौतिक
गुँथे क्या प्रेमका तन्तुमा ॥
(२४)
भाषा एकछ प्रेम शब्द रसिलो जो भित्रका भावमा । सुन्छन् बुभन समर्थ छन् शिर रू यो प्राकृतोद्यानमा ॥ जे बोल्ने मन गर्दछन् कुसुमले लिँदो ओठले ।
सो टिप्दै मुखरी छ मानव-चरो त्यो शैशवी खोजले ॥ (२५)
यत्रो विश्व बनाउने छ करुणाको दिव्य तस्वीर झैँ ।
आनन्दै दिन जीवमा गगनमा तारा भन्यो भझिल्मिली ॥ सोही कँद्छ मुना, छिनो छ मसिनो कुँद्ने जगन्माधुरी । खाना दिव्य खुवासलिन् प्रकृतिले नानी परी सुन्दरी ॥
(२६)
यो शिक्षालय हो सबै कुसुम छन् रङ्गीन अध्यापक ।
पानी दिव्य खुलेर अक्षर सफा छन् रोज नै पाठ यी॥
खुल्दो प्रेम समष्टिसार रसिलो साफल्य हो पाठको ।
हामी नित्य परीक्षित प्रकृतिमा छौं प्रश्नले आठको ॥ (२७)
आत्मा मानव चुस्छ ओठ कलिलायी पुष्पका सुन्दर । ताराबाट झभल्किँदो छ महिमा जो बन्छ विश्वम्भर ॥
गर्छन् खुस्खुस कानमा अनिलले सन्देशको चारुता ।
पन्छी गर्छ क्रा त्यही अ्षिहरू जो खोज्न छन् बेपता ॥ (रद)
