This page has not been proofread
जल चञ्चल कल्कलाउँदी
वन फुल्दो तटमा सुहाउँदो ।
मुदु मर्मरका मिठासमा
सपनातुल्य कथा छ बासमा ॥
सुरलोक नटी झिनी कटी
सपना नै बिपना बनी फुटी ।
वनबीच वसन्तकामिनी
सरि नाच्छन् लघु पङ्खगामिनी ॥
म त जान्छु हिँडेँ सखे अब
किन बस्ने यस देशमा जब ।
छ अनन्त विशाल वैभव
कविका काननमा सुधासव ॥
हडबडसित लेखेँ छैन उस्तो मिठास ।
गडबड कति पर्छन् मर्दछन् भित्र आस ॥
लटपटसित आयो काव्य यो नामनिम्ति ।
खटपट परिजाँदा माफको गर्छु बिन्ती ॥
