Page:Shakuntala.pdf/89

आयो हेर कुटी नजीक तिनमा मानो अँगालो दिन ।
हुँदो प्रफल्लवनमा पर्दा हँसीलो प्रभा ॥
0000 ष्प सुन्दर सफा मानो छ त्यहाँ ।
बास्ना नै जसको छ शान्ति 003 आनन्द नै रूप छ॥
(३४)

"हामी हौं प्रथमप्रभा प्रकृतिका सर्वस्व जादूगरी ।
टूना चारमुखी महा नृपतिका आनन्द॒ कारीगरी ॥
हामी दिव्यकला अनन्त सुखका बुट्टा छिना बुठ्मका 1
थोरैमा जति छन्‌ उनी अरु कहीँ नन्‌ उज्याला हरि ॥
(३५)

आङ नानि ! शकुन्तला किन तिमी बस्छौ अबेरैतक ?
यस्तो बेर गरी नआउनु बुभयौ राका-चकोरीसरि ॥
ठण्डा सत्नु भयो, यहाँ छ गहुँको, जौ हुन्छ ठण्डा अति ।
रातीसम्म बसेर जून तटमा लाग्नेछ रूघा कति ?”
(३६)

सुन्दी शब्द शकुन्तला शिशुपना बाँकी रहेकी अझ ।
“कस्तो रात सफा छ हेर्नु त हवस्‌” भन्छिन्‌ दुवै हातले ॥
बुढा हात मुसारिए घुँघरमा ती बान्किला माथमा ।
भन्छन्‌ “रात सफा भएर न त्यहाँ छन्‌ खान क्यै पातमा ॥”
(३७)

फाँको सत्त्‌ लगाउँदी वदनका कूना सफा पार्दछिन्‌ ।
छोटी भैकन खान थोर सेतो झरी झार्दछिन्‌ ॥
पुछ्दी फेरि यसो मुहार करले पाप राई कल्कल ।
ती बल्दी सुषमा वसन्त वनकी, के चाँदनी भार्दछिन्‌ ?
(३८)

यति बाद सुतिन्‌ शकुन्तला ।
सपनामा चनमा परीसँग ॥
सुनको दरबारमा उडी-
कन हेर्दी नृपकीर्तिका रँग॥
(३९)

मानो छ एक सपना मनको मलाई ।
आउन्न रङ्ग निपनातिर सत्य हाई !
हुन्‌ कालिदास कवि नै कि त व्यास आई ।
राख्न्‌ समस्त पद चित्रणमा सफाइ ॥
(४०)