Page:Shakuntala.pdf/344

द्न्द्र हाँसी त्यहाँ भन्छन्‌ "धन्य हो ! नृपचात्री ।
कत्रो अक्किल सूफझैको नृपमा कष्टको घडी ॥
(१३१)

घन्य हो, प्रतिभाशाली वीर है ! शात्रुसूदन ।
पृथिवी दुःखमा हुन्नन्‌ यस्ता राजा हुने दिन ॥"
(१३२)

देवको हुलले ठूलो गयो स्वागतवादन ।
विमानमा दुवै लागे स्वर्गमा अब उक्लन ॥
(१३३)

रजोदेश किनारामा प्रकाश अलि क्यै बढ्यो ।
फिका लाली छिर्बिराई जब त्यो यान झन्‌ चढ्यो ॥
(१३४)

बराबर त्यहाँ रङ्ग फेरिन्ध्यो परिवर्तित ।
गराई रूप औं रेखा वस्तुका शीघ्रतासित ॥
(१३५)

कही बाक्लो उज्यालो छ कहीँ छ मधुरप्रभा ।
कहीं मिर्मिर कल्सँदोपना, फेरि कहीँ सफा ॥
(१३६)

फिका लाल कतै ताम्र अस्तकाल पहाडमा ।
नेपालमा परे जस्तो नाङ्गा दुब्गाविषे प्रभा ॥
(१३७)

देखिन्थे त्यसमा वास गर्नै सुन्दर आकृति ।
हने जीवहरू हेर्दा उँभो त्यो यानको गति ॥
(१३८)

लाल तारा सूर्य थिए पृथ्वीमा पनि देखिने ।
सानो फिल्का लाल जस्तो रातकापख व्योममा ॥
(१३९)

देबालयहरू राम्रा नरगैचाहरु सुन्दर ।
बडा महल देखिन्थे त्यो लोकैमा सबैतिर ॥
(१४०)