This page has not been proofread
४४
बिउँझ्यो मृत्तिमूर्छाको अन्त्यमा बासनासरी ।
धूमधाम उही घाम, उही बाटो कठैबरी !!
४५
दुःखीका दुःखको याद दैवका मनमा भये ।
त्यो चर्को घामको पर्दा तत्कालै उल्टने थिये ॥
४६
भीष्मसन्तापले पूर्ण शकुनिध्वनिसङ्कुल ।
कृष्णकादम्बिनीशून्य जुवा झैं छ नभस्तल ॥
४७
कराउँदै घुमेको छ काकाकूल घरीघरी ।
कान्ता खोजन निस्केको पान्थको प्राण झैं गरी ॥
४८
मेघमार्ग घुमी सारा नपाई मेघदर्शन ।
त्यो मेघभक्त लाग्यो कि मेघमह्लार गाउन ?
४९
अथवा त्यो गई माथि विधातासँग शोकको ।
विकराल सबै हाल भन्न लाग्यो कि लोकको ?
५०
गम्भीर गगनै यद्वा ठानी स्वर्गीय सागर ।
पानीखातिर त्यो मानी लम्कँदो छ उँभोतिर ॥
५१
यद्वा विष्णुपदी होलिन् यै विष्णुपदमा भनी ।
घुमी आकाशगङ्गाको गर्छ त्यो उग्र खोजनी ॥
५२
त्यो निराधारमा तेस्तो निकाली करुण स्वर ।
नत्र त्यो घाममा घुम्दै किन जाला उँभोतिर ?
