Page:Shakuntala.pdf/6: Difference between revisions
No edit summary |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 9: | Line 9: | ||
<poem> | <poem> | ||
चिम्ली लोचन दीर्घकाल तपमा खोलेर वासन्तिका । | चिम्ली लोचन दीर्घकाल तपमा खोलेर वासन्तिका । | ||
नाच्दी सुन्दर तालले पवनामा देखी फुलेकी लता | नाच्दी सुन्दर तालले पवनामा देखी फुलेकी लता ॥ | ||
बिर्से झैँ "भन को तिमी" यति भनी गौरी रुलाईकन । | |||
मुस्काएर फुल्याउँदा शिव दिऊन् कल्याणको चुम्बन | मुस्काएर फुल्याउँदा शिव दिऊन् कल्याणको चुम्बन ॥ | ||
(१) | (१) | ||
चम्किथे अघि स्वर्णकालमहिमा पूर्वीय आकाशमा । | चम्किथे अघि स्वर्णकालमहिमा पूर्वीय आकाशमा । | ||
गम्किन्थे सपनासमान घनमा | गम्किन्थे सपनासमान घनमा बुट्टाहरू बान्किला ॥ | ||
आँखामा खगको परीकन तिनै गाना बनी गुँज्दथे । | आँखामा खगको परीकन तिनै गाना बनी गुँज्दथे । | ||
त्यो आभा भर भारती, भरतको यो भारताऽकाशसमा | त्यो आभा भर भारती, भरतको यो भारताऽकाशसमा ॥ | ||
(२) | (२) | ||
मीठो लाग्छ मलाइ ता प्रियकथा प्राचीन संसारको । | मीठो लाग्छ मलाइ ता प्रियकथा प्राचीन संसारको । | ||
हाम्रो भारतवर्षको उदयको हैमप्रभासारको | हाम्रो भारतवर्षको उदयको हैमप्रभासारको ॥ | ||
जाडामा पनि कोयली कुसुमका बास्नाहरू सम्झँदै | जाडामा पनि कोयली कुसुमका बास्नाहरू सम्झँदै | ||
फर्केलान् दिन फेरि उत्तर भनी बस्छे अकेली रुँदै | फर्केलान् दिन फेरि उत्तर भनी बस्छे अकेली रुँदै ॥ | ||
(३) | (३) | ||
बिर्सेका पुरुखा रुखा हृदयका सुख्खा झिना सन्तति । | बिर्सेका पुरुखा रुखा हृदयका सुख्खा झिना सन्तति । | ||
हामी दुर्बल रुग्ण खाडल खनी हाल्दा सबै सम्पति | हामी दुर्बल रुग्ण खाडल खनी हाल्दा सबै सम्पति ॥ | ||
फालेका कलिकालकल्मष बली गर्दा सधैँ खल्बली । | फालेका कलिकालकल्मष बली गर्दा सधैँ खल्बली । | ||
श्रद्धाभक्तिविहीन भै मुटु जली लाग्यौँ नि ! जानै ढली | श्रद्धाभक्तिविहीन भै मुटु जली लाग्यौँ नि ! जानै ढली ॥ | ||
(४) | (४) | ||
</poem> | </poem> | ||
Revision as of 01:27, 24 January 2025
॥:श्री:॥
नेपाली शाकुन्तल महाकाव्य
प्रथम सर्ग
(शार्दूलविक्रीडित)
चिम्ली लोचन दीर्घकाल तपमा खोलेर वासन्तिका ।
नाच्दी सुन्दर तालले पवनामा देखी फुलेकी लता ॥
बिर्से झैँ "भन को तिमी" यति भनी गौरी रुलाईकन ।
मुस्काएर फुल्याउँदा शिव दिऊन् कल्याणको चुम्बन ॥
(१)
चम्किथे अघि स्वर्णकालमहिमा पूर्वीय आकाशमा ।
गम्किन्थे सपनासमान घनमा बुट्टाहरू बान्किला ॥
आँखामा खगको परीकन तिनै गाना बनी गुँज्दथे ।
त्यो आभा भर भारती, भरतको यो भारताऽकाशसमा ॥
(२)
मीठो लाग्छ मलाइ ता प्रियकथा प्राचीन संसारको ।
हाम्रो भारतवर्षको उदयको हैमप्रभासारको ॥
जाडामा पनि कोयली कुसुमका बास्नाहरू सम्झँदै
फर्केलान् दिन फेरि उत्तर भनी बस्छे अकेली रुँदै ॥
(३)
बिर्सेका पुरुखा रुखा हृदयका सुख्खा झिना सन्तति ।
हामी दुर्बल रुग्ण खाडल खनी हाल्दा सबै सम्पति ॥
फालेका कलिकालकल्मष बली गर्दा सधैँ खल्बली ।
श्रद्धाभक्तिविहीन भै मुटु जली लाग्यौँ नि ! जानै ढली ॥
(४)