Page:Lalitya bhag 1 ra 2.pdf/139

(८)
वृद्ध महातुर बाबा जननी
आँसु खसाली दीन बनी ।
नित्य रुँदा हुन्‌ हाय !! विधाता !
तोडिदियौ किन त्यो दृढनाता ?

(९)
वरिपरि वैरीहरु छन्‌ सारा
छैन कतैतिर कोहि सहारा ।
के गरुँ  ! कसरी उम्की-जाऊँ  ?
कोसित मनको दर्द बिसाऊँ  ?

(१०)
यो सब गगनैभरमा खास
जसका हुन्थे भोग-विलास ।
उसको अब हा !! जीवन-पात्र
केवल सानू पिँजरा मात्र ॥

(११)
पिँजरा फोरूँ भनिकन चुच्चो
बलसँग धसदा भो सब बुच्चो ।
बेसरि कुँजिए पक्ष र पाउ
कसरी अब हा !! काल बिताऊँ ॥