Page:Tarun tapasi.pdf/74: Difference between revisions
No edit summary |
|||
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 4: | Line 4: | ||
<poem> | <poem> | ||
{{pcn|१}} | {{pcn|१}} | ||
भरिलो | भरिलो मुख-चन्द्र-माधुरी | ||
::धमिल्याई उस तर्कले गरी । | ::धमिल्याई उस तर्कले गरी । | ||
अलि बेर चुपै रहे मुनि | अलि बेर चुपै रहे मुनि | ||
| Line 10: | Line 10: | ||
{{pcn|२}} | {{pcn|२}} | ||
कठै यस्तै यस्ता | कठै ! यस्तै यस्ता हृदय-दहमा तर्क-लहरी | ||
::चलेकै वेलामा मनुजहरु आई थरिथरी । | ::चलेकै वेलामा मनुजहरु आई थरिथरी । | ||
लुछे, लाछे, तोडे भरसक सबै लर्कन जति | लुछे, लाछे, तोडे भरसक सबै लर्कन जति | ||
| Line 19: | Line 19: | ||
::ममा जो वर्षाये अबुझ बटुवाले उस घडी । | ::ममा जो वर्षाये अबुझ बटुवाले उस घडी । | ||
त्यसैले गर्दा त्यो निरुपम जटामण्डल पनि | त्यसैले गर्दा त्यो निरुपम जटामण्डल पनि | ||
:: | ::बनी-हाल्यो मेरो सकल चकनाचूर छुकुनी ॥ | ||
{{pcn|४}} | {{pcn|४}} | ||
कुनै ती हल्लन्थे शिर सब थिची झयाँकुसि गरी | कुनै ती हल्लन्थे शिर सब थिची झयाँकुसि गरी | ||
::कुनै हान्थे, तान्थे, | ::कुनै हान्थे, तान्थे, कर-किशलय-च्छेदन गरी । | ||
कसैले मर्काये भरसक निमोठी परपरी | कसैले मर्काये भरसक निमोठी परपरी | ||
::बिपत्ता भैहाल्यो | ::बिपत्ता भैहाल्यो प्रकृति-करुणा-प्राप्त पगरी ॥ | ||
{{pcn|५}} | {{pcn|५}} | ||
म त्यो चौरस्तामा जुन थकित | म त्यो चौरस्तामा जुन थकित लाखौँ पथिकको | ||
::सदा माला फेर्थें परम हित वा | ::सदा माला फेर्थें परम हित वा शान्ति-सुखको । | ||
उनैको देख्दा मैउपर सब त्यो बन्दरपना | उनैको देख्दा मैउपर सब त्यो बन्दरपना | ||
::अली क्यै मैलो भो कठिन तपको | ::अली क्यै मैलो भो कठिन तपको सिद्धि-सपना ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> | ||
Revision as of 20:52, 11 June 2025
This page has been proofread
एकादश विश्राम
१
भरिलो मुख-चन्द्र-माधुरी
धमिल्याई उस तर्कले गरी ।
अलि बेर चुपै रहे मुनि
पछि निस्क्यो अनि शीतल ध्वनि ॥
२
कठै ! यस्तै यस्ता हृदय-दहमा तर्क-लहरी
चलेकै वेलामा मनुजहरु आई थरिथरी ।
लुछे, लाछे, तोडे भरसक सबै लर्कन जति
नराखी त्यो मेरो मधुर पगरीको छतिपति ॥
३
झटारो वा साटो, लगुड, झिँगटी, पत्थर, छडी
ममा जो वर्षाये अबुझ बटुवाले उस घडी ।
त्यसैले गर्दा त्यो निरुपम जटामण्डल पनि
बनी-हाल्यो मेरो सकल चकनाचूर छुकुनी ॥
४
कुनै ती हल्लन्थे शिर सब थिची झयाँकुसि गरी
कुनै हान्थे, तान्थे, कर-किशलय-च्छेदन गरी ।
कसैले मर्काये भरसक निमोठी परपरी
बिपत्ता भैहाल्यो प्रकृति-करुणा-प्राप्त पगरी ॥
५
म त्यो चौरस्तामा जुन थकित लाखौँ पथिकको
सदा माला फेर्थें परम हित वा शान्ति-सुखको ।
उनैको देख्दा मैउपर सब त्यो बन्दरपना
अली क्यै मैलो भो कठिन तपको सिद्धि-सपना ॥