Page:Ritubichar.pdf/59: Difference between revisions
Page status | Page status | ||
- | + | Validated | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 10: | Line 10: | ||
{{pcn|४५}} | {{pcn|४५}} | ||
लता-वृक्ष तुषाराले सब | लता-वृक्ष तुषाराले सब पार्यो थिलोथिलो । | ||
जिङ्रिङ्ङ वन देखिन्छ, शोभा-शून्य उराठिलो ॥ | जिङ्रिङ्ङ वन देखिन्छ, शोभा-शून्य उराठिलो ॥ | ||
Line 30: | Line 30: | ||
{{pcn|५०}} | {{pcn|५०}} | ||
जराले जीवको दिव्य यौवन-ज्योति | जराले जीवको दिव्य यौवन-ज्योति झैँ सब । | ||
दबायो शीत-धाराले शरत्को पुष्प-गौरव ॥ | दबायो शीत-धाराले शरत्को पुष्प-गौरव ॥ | ||
{{pcn|५१}} | {{pcn|५१}} | ||
घुम्टो हालेर हुस्सूको शीत-धारा चुहाउँदै । | घुम्टो हालेर हुस्सूको शीत-धारा चुहाउँदै । | ||
बिहानमा अँध्यारी भै रुन्छिन् प्रकृति नै | बिहानमा अँध्यारी भै रुन्छिन् प्रकृति नै सधैँ ॥ | ||
</poem> | </poem> | ||
<noinclude>{{end center block}}</noinclude> | <noinclude>{{end center block}}</noinclude> |
Latest revision as of 14:28, 25 May 2025
४३
हेर्दा तुषारो राम्रो छ, कुल्चँदा र समाउँदा ।
पारी कक्रक्क तत्कालै सातो हर्दछ सर्वदा ॥
४४
काठ्ठियेर सदा रुन्छन् सारा वृक्ष-लताहरू ।
शीतका रूपमा आँशु चुहायेर धुरू-धुरू ॥
४५
लता-वृक्ष तुषाराले सब पार्यो थिलोथिलो ।
जिङ्रिङ्ङ वन देखिन्छ, शोभा-शून्य उराठिलो ॥
४६
पक्षी कठै! पखेटाको तुषारो टक्टक्याउन ।
चाहन्छन् काठ्ठियेका छन्, सक्तैनन् फट्फटाउन ॥
४७
न चराको कतै रङ्ग, न कतै पुष्प-पल्लव ।
तुषारामा डुब्यो सारा वनको महिमा सब ॥
४८
हरायो शीतको मारे वृक्षको बढने गति ।
अँठ्यायेपछि अर्काले कसको हुन्छ उन्नति ?
४९
देखिये तुहिनाऽऽक्रान्त लता, वृक्ष, वनस्पति ।
आलस्यले अँठ्यायेका जाति-जस्तै हत-द्युति ॥
५०
जराले जीवको दिव्य यौवन-ज्योति झैँ सब ।
दबायो शीत-धाराले शरत्को पुष्प-गौरव ॥
५१
घुम्टो हालेर हुस्सूको शीत-धारा चुहाउँदै ।
बिहानमा अँध्यारी भै रुन्छिन् प्रकृति नै सधैँ ॥